HASTA QUE PROXIMO VEZ!

adios!

-Mr. Brightside

http://ajmanalo2.blogspot.com

|ka-31 |\|g |-|ulyo, 2006, |_unes, |-|uling /\raw

pumasok ako nang 8:30 at walang pangamba. alam ko kasin excuse na ang buong pilot dahilan ng cheerdance. pagdating ko sa school, nagpapractice na nga sila. tumulong din naman ako sa paggawa ng mga pompoms nila. hirap nga eh. tapos nagliwaliw. naglunch kami ni jonell at bumili ng tubig sa canteen by the gym. napag-alaman naming cheerdance competition na pala ng mga 3rd year nang oras na yun kaya nagmadali kami sa gym. halos tapos na lahat ng makapasok kami. nako. nanalo ang III-6 at 2nd naman ang III-1. bwahahah! bumalik kami ng room pagkatapos. nagpunta ako sa room ng acts at nakipagkwentuhan kanila tinay, ramon at mavic. adik na mavic yun! dami namin napagkwentuhan. tungkol sa college courses at schools, tungkol sa mga gay teachers at tungkol sa mga nangyayari sa paligid ng pilots. nako. tapos, nagformation na ang acts, amos at chronicles, at handang nang magpunta ng gym. nagblocking muna sila isa-isa. napansin kong nandoon pala SIYA_ _ _. nako. feeling niya siguro iniisnab ko na naman SIYA_ _ _. paano ba naman, katabi niya si rovee/rovy. kaya yun, iwas. ilang. unang nagperform ang amos. astig! lupit talaga ng mga moves nila. at wala kayo, si naam ang cheerleader. nako. astig talaga! pati si kuya fel. kasama pa ang hayop na drum beats ni ken. sumunod naman ang acts. nako. kalat. ayos sana kaso hindi ayos eh. astig na sana yung beat ni thresa na halos nakapagpatulo ng laway ni pao. at kami na! at ako pa ang sa drum beats! una nagkamali ako. buti na lang hindi nagplay yung music nila kaya pinaulit kami. 2nd time, natama ko naman. napansin ko lang, parang lahat sila nakanganga. lalo na si ck at si seat-in ng unholy alliance. tapos si remle boy nagkakalat. tae. ako pa rin pala ang magbi-beat sa ending ng routine nila. nako! nagkamali pa ako. ang nagawa kong beat ay yung ginawa ng 1st 2 sections. lagi na lang kasi yun yung narinig ko buong competition. tae talaga! tapos announcement ng winners. biglang dumating si joanne. nilapitan ko. naririnig ko na yung announcement. 3rd ang acts. at ang 2nd, chronicles. ibigsabihin, 1st ang amos. feeling ko tuloy sinabutahe ko yung routine nila para matalo sila. pero hindi ganoon. tumulong lang ako kaso parang hindi tulong yung nagawa ko. hiyang-hiya talaga ako. paglabas namin ng gym, nasa likod pala sina SIYA_ _ _. lumabas kami at sila, pumuntang fencing room. nakita ko naman si clara na papuntang amang, tinawag ko SIYa_ _ _. sabi ko hindi siya nagpapakita nitong nagdaang araw. napag-usapan din namin yung tungkol sa nangyari nung last last saturday. about dun sa pep forum. ang gulo! hindi ko siya maintindihan! tapos dumating sina SIYA_ _ _ at niña. lumabas silang lahat at naiwan ako doon. kaya pumunta na lang ako sa gusali. nakipag-usap uli kanila jules at joanne. tapos inayang tumambay sa bench. napansin kong pabalik-balik sina niña at SIYA_ _ _ at clara. nako. hindi ko alam kung ano iniisip niya habang nag-uusap kami. tinitignan ko lang kasi SIYA_ _ _. nako talaga! tapos nung pumasok uli sila sa fencing room, pumunta kami kanila kuya popeng kasi birthday. pinagpray siya ni kuya fel. kinantahan ng ballad, rnb at rock version ng happy birthday song. nakit namin si kuya tim sa computer room at nakipag-usap muna tungkol sa praise and worship this friday at tungkol sa special no. namin. anniv na kasi ng church. tapos inaya si max na bumalik ng school para tingnan yung naiwan kong cd ng hillsong sa room at para na rin tingnan kung nandoon pa SIYA_ _ _. nakita ko yung isa niyang pep mate at tinanong ko kung nandoon pa si clara. sabi niya, "oo, andoon pa si SIYA_ _ _". nako. alam niya pala. balita nga naman, may pakpak. tapos pinauna ko na si max kasi uuwi na daw siya kay naghintay ako sa hi-point. mga 15 mins. yata yun. nakipagkwentuhan kay ate flor at kay kuya. nakita ko na rin silang lumalabas ng gate at hindi lang sila, kasama nila sina maam arc at maam lising. nako! todo tago ako sa gilid ng tindahan nina ate. nung makalagpas na, lumapit ako sa kanila. tinanong niya ako kung bakit daw nandoon pa ako. sabi ko galing ako sa pastor namin. sumakay kaming apat nina niña, clara at SIYA_ _ _. kung anu-ano pinagkwentuhan nila sa jeep. parang mga ewan lalo na si clara kahit may sugat na sa binti. they belong daw kasi eh. tapos nagpaalam na SIYA_ _ _ sa amin kasi kailangan na niyang bumaba sa kapasigan. tinignan ko SIYA_ _ _ hanggang mawala SIYA_ _ _ sa paningi ko. tatlo na lang kami naiwan sa jeep. tapos bumaba rin sila malapit sa munisipyo. nako, mag-isa na lang ako....

parang hindi kumpleto ang araw ko. ewan ko ba. sayang. last day pa naman ng blog ko. lipat na ko sa pangalawa ko. pero hindi rin. ayos na rin at nakasama ko SIYA_ _ _ nang magsimula ang buwan at nang matapos ito. diba?

naisip ko rin, isang buwan na pala kaming magkakilala. 31 days. parang angtagal na kung tutuusin. dati, stranger lang ang isa't isa para sa amin...pero ngayon. 31 days pa lang talaga.

bakit ba kapag hinintay mo ang oras, mas lalong matagal. pero kapag hindi naman, hindi mo mamamalayang nandyan na pala.

at bakit ba sinasabi nilang "tumatakbo ang oras."? eh kung para sa akin, naglalakad lang ito o dapat ko bang sabihing....gumagapang?

HOLidaY

3:15 na ako nagising. nako, alam kong malelate na ako sa service. lagot ako sa kaniya. anong oras na naman kasi akong natulog. nagmadali agad ako. wala nang arte arte. kainis ka ang traffic, nananadya. umuulan pa. pagdating ko doon, nasalubong ko SIYA_ _ _ sa pinto. ewan ko ba kung bakit SIYA_ _ _ nandoon. tapos umupo na kami. hiyang-hiya ako kasi parang ako lang ang nalelate doon. nako, tinanong ko kung anong oras na, sabi niya 4:40 na raw. waaaaaaa. mahigit 1 oras akong late. tinapos namin ang service...

nandoon na naman si ate deb. tinanong niya ako kung bakit ako nalate. nag-explain ako. nagkwentuhan kami. napunta naman kami tungkol sa friendship namin ni SIYA_ _ _. nako talaga! sigurado naman daw siya na friends lang kami. nako! awts. pero ok lang. napag-isip-isip ko na rin naman yun. saka precious daw si SIYA_ _ _. first time daw kasi eh. (first time? ano namang ibigsabihin nun?). ewan ko ba. mukhang naninigurado na si ate deb. bigla namang dumating yung kuya niya. pinakilala ako pero parang deadma lang. nako. nabanggit din niya na nabasa daw niya yung poem ko na discern o when its the other way around. nako talaga. tinanong niya pa ako kung ako ba daw talaga yung may gawa nun. hindi ko lang masabi na kundi dahil kay SIYA_ _ _ hindi ko magagawa yun. inspired nga! tapos sabi ni SIYA_ _ _, lagi daw, kapag pagdating niya ng bahay, nagtatanong na mama niya kung kumusta na daw si arvin. nako talaga. totoo kaya yun? sabay banat ni ate deb na crush daw ako ng mama nila. joke lang pala. napansin naman niya yung necklace ko, yung dahon na gawa sa tahong. artistic daw talaga ako. haaay. parang yun lang. nako eh noh. hindi na ako nagtagal kasi alam kong may gagawin pa sila. nagpaalam na ako kay ate deb at sa mama nila. haay buhay talaga! soya! hinatid niya na naman ako sa baba, as usual. doon, nabanggit niya na may practice daw kami sa folkloric bukas. sabi niya umattend daw ako. sabi ko naman, parang naiilang na ko kanila maam. sabi niya ok lang yun. parang wala lang nangyari. yun.

nagpaalam na ako sa kaniya, bukas na lang. buti na lang at hindi umuulan. totoo ngang sumikat na ang araw at tila sa akin lang ito nakatapat.

glory to God!

"Basta 'yun na 'yun...Wala lang....."

enako. nagpahuli talaga akong pumasok sa upcat review class namin. mock exam pa naman. sabi ko sa sarili ko, ok lang yun, science lang naman ang hindi ko makukuhanan ng test. pagdating ko sa room, akala ko kaaalis lang ng sinumang teacher na dapat, wala pa lang dumating. nasabi sa akin ni jonell na kaya pala wala kaming test, lack of test papers. nako naman! pero ok lang, wala naman kaming ginawa. pero parang nakakapanghinayang, hindi man lang kami nachallenge. tae! tumambay kami sa round table kasama sina pia at febe. ewan ko ba. bigla na lang sinabi sa akin ni pia na itext ko daw si SIYA_ _ _ kasi sabi. kaya yun. kinumusta niya na naman ako. nako talaga! expression na! sabiniya din kung pwede daw ba kami mag-usap kahit sandali lang, pumayag ako. syempre. una sabi niya 12 daw siya pupunta. tapos inutusan daw siya ni ate deb, naging 1. tinanong ko pa sia kung tatawad pa SIYA_ _ _. 1:30 o kaya naman 2. hindi na raw, baka daw magalit na si pia. naghintay lang ako na parang ewan sa loob ng room.

nagtrip ako. pinasarado ko yung room namin tapos naglagay ako ng isang upuan sa pinakagitna ng room at umupo at nagsulat ng poem. tyempo namang pagkatapos ko, dumating na nga SIYA_ _ _. nakita ko na nga SIYAng naglalakad sa rhs highway. nakapayong kasi sobrang lakas ng ulan. akala ko nga babagyuhin ako ng pag-uusap namin eh. basta! yun na nga, nag-usap kami. hindi niya raw alam kung paano niya sisimulan at sasabihin. pero nagawa niya. tinanong niya ako kung nasasaktan na ba daw ako dahil sa mga ginagawa niya. hirap din akong makasagot nung una, pero sabi ko ok lang yun sa akin. kasi sa loob ko lang, ako naman kasi yung pumiling gawin yun eh kaya ako dapat magsisi kung anuman maramdaman ko. diba? tapos, sabi niya rin, ang gusto lang daw niya, yung walang snobban. napakasuplado ko raw kasi lalo na nung kahapon. pinansin ko naman SIYA_ _ _ pero hindi yung katulad ng dati. ewan ko ba! nagsorry ako sa kaniya at sabi ko, iniisip ko lang SIYA_ _ _ palagi, lalo na yung mga sasabihin sa kaniya ng mga tao kapag pinansin ko SIYA_ _ _. sabi niya, "ano ba yun? wala akong karapatan?". wow naman. kakabigla talaga! sumikat na ang araw. naliwanagan na ako. tinanong niya pa ako kung ano pa raw yung mga hinanakit ko sa kaniya. sabi ko, hindi ko talaga alam, pero pakiramdam ko taken for granted lang ako. nagreact SIYA_ _ _. pinaalala niya sa akin yung more than friends relationship. nako talaga! tinanong ko naman SIYA_ _ _ kung ano na ba ako para sa kaniya. sabi niya, special friend na daw niya ako. gusto niya daw kasi ng isang friend na lalaki. gusto daw niya maranasan yun. hay nako talaga! nabanggit niya din na akala ko daw hindi niya naaapreciate yung blog ko. binasa pa daw niya yun mula pa sa simula kasama si pia. nako. ang cute daw nung picture naming dalawa dito. pero sabi ko sa kaniya, mukhang titigil na ako sa pagbablog ko. kasi parang wala nang patutunguhan. wala na akong mailalagay, pero una hindi ako sigurado, sa magiging resulta ng pag-uusap namin. sabi niya, ituloy ko lang daw yun, natutuwa daw kasi SIYA_ _ _ sa pagbabasa. yan hah! may reason na ko para magpatuloy! dumating naman kami dun sa isa kong entry na tungkol sa paghihintay. tinanong ko agad SIYA_ _ _ kung papayagan niya ba akong maghintay sa kaniya. hindi daw SIYA_ _ _ makakasagot kasi hindi naman daw sigurado kung mahihintay ko SIYA_ _ _ o ano pa man. sabi niya kasi 19 pa SIYA_ _ _ pwede. ano namang ibigsabihin nun? at kumusta naman yun? waaaaaaaaaaa. tagal pala. pero sabi ko, maghihintay talaga ako. sana lang. sana lang. totoo na ito. tulungan niya sana ako.

parang nag-iba bigla ang ikot ng mundo. mali pala ang malaki kong akala. mali talaga! maghihintay ako, special friend. special ka talaga. ibang-iba ang naramdaman ko! ayos! may pag-asa pala. yun lang naman ang hinihintay kong malaman.

tumambay pa kaming tatlo sa room namin. bagkwentu-kwentuhan pa ng kung anu-ano. nagtrip sa pagdodrawing. tae! ang kulit niya! kung anu-ano ba naman pinagdododrawing. naghihintay lang kaming mag-6 kasi diretso na SIYA_ _ _ sa church nila. ewan koba. lumagpas pa kami ng 6. hinatid namin si pia sa sakayan pagkatapos naming makipagtaguan sa mga pep mates niya. sumakay kami. ibinayad niya ako ng pamasahe kasi lagi na lang daw ako nagbabayad. nako talaga! tinanong ko SIYA_ _ _ kung anong oras SIYA_ _ _ magseservice bukas. sabi niya baka daw 1st, 2nd and 3rd. pero sure daw na nandoon SIYA_ _ _ sa 3rd service. sinabi ko rin na pupunta ako. pupunta ako. bumaba SIYA_ _ _ sa kapasigan at doon na natapos ang araw ko kasama SIYA_ _ _.

kakaiba talaga ang nangyari ngayong araw na ito. kumusta naman yun ika nga niya. haay! sarap ng buhay. basta alam ko lang na nandyan SIYA_ _ _ ayos na ang lahat.

19......matagal-tagal pa. pero pipilitin gawin kung nais talagang makamit ang gusto. kailangan talaga!

(pakiramdam ko ang daming kulang nitong entry kong ito. masyado kasing maraming nangyari ngayon eh. ahh basta! kami na lang may alam nun!)

If Your Ever Felt Wronged...

alam kong hindi maganda ang magiging araw ko. pinipilit kong hindi magpakita sa kaniya. katulad kahapon. pero hindi ko alam kung nakita niya ba ako o hindi. kanina, pinipilit kong magtago pero malas, nagkaroon pa ng mass induction. sumama ako sa parade. hindi ko man lang naisip na baka nandoon SIYA_ _ _. nandoon nga SIYA_ _ _. nananadya talaga ang tadhana. ako na lang palagi ang nakikita. mas minalas pa nang mas mapalapit pa ang pwesto ko sa kaniya. bakit ba ganoon? sa loob ng gym halos hindi ako lumingon sa likod ko kasi nandoon SIYA_ _ _. parang sa tuwing nakikita ko SIYA_ _ _, hindi ko maalis na malungkot. paano ba ito? tanong ako nang tanong sa sarili ko. sa gym naman, tadhana nga naman, ewan ko ba kung paano ko sasabihin, pero para akong nakakita isang anghel. parang lang naman. nagulat ako. yung kagandahan ng mukha niya. yung kaputian ng mukha niya. na may pamumulang tulad ng sa sanggol. yung buhok niya. yung mga labi niya. yung mga mata niya. pati mga pilik-mata. yung tangos ng ilong niya. yung hugis ng mukha niya. nahumaling agad ako. para ngang anghel. sabi ko sa sarili ko, "eh kung siya na lang kaya?". pero hindi. hindi mangyayari yun. hindi ako naniniwala sa love at first sight. pwede ba yun? hindi syempre. nagandahan lang ako. yun lang. humanga sa ganda niya. naikwento ko nga kay jonell yun. "siya" kasi yung una niyang naitawag dun eh, sabi ko"yun". yun na ngayon yung tawag namin sa kaniya. sabi niya na mesmerize lang ako. tama nga siya. hinihintay ko si pia nung oras na yun. buti na lang nandoon pa siya sa room nila. bumaba siya nung makita niya akong naghihintay na sa kaniya. hindi kasi kami nakapag-usap kahapon. so yun, nakipagkwentuhan. nabanggit ko yung tungkol dun sa message niya sa akin. nasabi din ni pia na kasama niya SIYA_ _ _ nung ginagawa niya yun. bigla kong tinanong kung wala ba SIYAng nasasabi sa kaniya. sabi daw, "kailangan eh". awts. kailangan pala talaga. nanahimik ako sandali. nag-isip. tinanong niya ako kung ano na daw ba balak ko. sabi ko bahala na. im not okay. kinakanta ko yan ng tahimik. kung alam niyo lang ang meaning ng song na yan para sa akin. sinabi ko na rin kay pia na mag-usap uli kami. pumayag siya. hinatid ko siya sa sakayan kasi naiwanan siya ng mga kasama niya dahil sa akin. haay nako talaga. hindi ko mapaniwalaan na ang bait bait niya pala. para ngang ang tagal na naming magkakilala nung nag-uusap kami eh. buti na lang at umayon sa akin ngayon ang tadhana. umuwi ako agad. hindi ako umattend ng fellowship. si jonell naman ang-sn. haay nako talaga!

ano na ba talaga? kailangan pala eh. ano kaya noh? tapusin ko na lang itong one month sa blog ko tapos gumawa ako ng panibago. tama kaya yun? para kasing tapos na yung isang napakahalagang yugto sa buhay ko eh. isang napakahalagang yugto na hindi naman pinahalagan. kahi sabihin kong wala pa namang linaw sa kaniya kung anuman ang nangyayari, naduduwag pa rin ako kapag sinasabihan ko ni pia na kausapin SIYA_ _ _. totoo, naduduwag ako. parang hindi ko makakaya. baka bumaligtad lang ang sikmura ko sa sobrang kaba. sa sobrang nerbyos. naisip ko rin kanina, paano kaya kapag dumugo ang ilong ko? pamukaw atensyon kaya yun? wala lang. naisip ko lang. ang wirdo ko talaga. hindi ko pa kasi nararanasan yung dumudugo yung ilong eh. paano kaya yun? ahh basta, kung mararanasan ko man yun, sana huwag na yung matanda na ako, gusto ko habang ngayon pa lang maranasan ko na. ano nga kaya pakiramdam?

KLSP

Sino tong nakatingin?
Anghel bang magliligtas sa kin
Mga mata’y kanyang minulat sa pagdadalamhati

Hinahanap sa kung saan
Pakpak na hindi mahagilap
“ninanais ko lang naman na maging ganap”

Kailangan lang pagbigyan
Kulang lang sa pansin

I'm Not Okay (I Promise)

Well if you wanted honesty, that's all you had to say.
I never want to let you down or have you go, it's better off this way.
For all the dirty looks, the photographs your boyfriend took,
Remember when you broke your foot from jumping out the second floor?

I'm not okay
I'm not okay
I'm not okay
You wear me out

What will it take to show you that it's not the life it seems?
(I'm not okay)
I told you time and time again you sing the words but don't know what it means
(I'm not okay)
To be a joke and look, another line without a hook
I held you close as we both shook for the last time take a good hard look!

I'm not okay
I'm not okay
I'm not okay
You wear me out

Forget about the dirty looks
The photographs your boyfriend took
You said you read me like a book, but the pages all are torn and frayed

I'm okay
I'm okay!
I'm okay, now
(I'm okay, now)

But you really need to listen to me
Because I'm telling you the truth
I mean this, I'm okay!
(Trust Me)

I'm not okay
I'm not okay
Well, I'm not okay
I'm not o-fucking-kay
I'm not okay
I'm not okay
(Okay)

PERFECT WORLD (Without you I just can't find my way )

I never could've seen this far
I never could've seen this coming
It seems like my world's falling apart, yeah
Why is everything so hard?
I don't think I can deal with the things you said
It just won't go away

In a perfect world
This could never happen
In a perfect world
You'd still be here
And it makes no sense
I could just pick up the pieces
But to you
This means nothing
Nothing at all

I used to think that I was strong
Until the day it all went wrong
I think I need a miracle to make it through, yeah
I wish that I could bring you back
I wish that I could turn back time
Cause I can't let go
I just can't find my way, yeah
Without you I just can't find my way

I don't know what I should do now
I don't know where I should go
I'm still here waiting for you
I'm lost when you're not around
I need to hold on to you
I just can't let you go
yeah, yeah

IDIOMS, IDIOTS, IDIOMS

i can't lose my grant.

cause i've been on needles and pins.

but all of these are just pipe dreams.

and i should rest on laurels.

my dream was not just a burst bubble.

cause i'd exhausted all means that i know.

but i fizzled out that night.

and was not able to gain ground.

and to see through her heart.

i try to shy away.

to speak up.

all i want is to take a stand.

but still she take with a grain of salt.

why don't you belive? i'd already show good faith.

to wage in a lost crusade.

and i'd already wage an uphill battle.

DISCERN

[ DISCERN ]

clock strikes a minute before twelve,

to sleep was not a plan for me anymore.

but my half-closed eyes finally had their rest,

to cover my whole world with darkness.

then suddenly, i dreamt of someone familiar,

how couldn't it be? its the one i love.

i had seen time to turn back at once,

to remind me that, still, there's something really bright.

looks like i've been replaying a love story,

over and over, but i can't memorize.

those moments with her, those lines she had said,

kept telling me that there's no way she doesn't like me.

but tell me this isn't a dream, or else you may,

tell me this is a nightmare, and i'm the one who's haunted.

at first, it was a dream, but now stained,

by the thought that she likes me, when its the other way around.

could it be better, could it be worse?

to finally know that sugar may taste bitter.

contrasting ideas that you may find hard to understand,

but sugar is what i thought, bitter is what i feel.

an unseen pick broke the ice in my mind, it made me realize,

melt the candle in my heart, taught me what i should feel.

but then my eyes opened wide and glance at the wall,

clock strikes twelve, is it a dream? or should i say, a minute nightmare?

When SUGAR turns BITTER.

54 oras na ang nakalilipas. hindi ko man lang nakita. gustuhin ko mang makita SIYA, wala akong panalo sa takbo ng panahon. tao lang ako, kalikasan yun. umaasa pa naman ako na makikita ko na kahit anino man lang niya. ayos na sa akin kahit yun lang. basta alam kong nariyan lang SIYA_ _ _. kaso, wala pala akong mahihita sa pag-asa.

kanina may nakapagsabi sa akin na nabasa niya daw ang blog ko. at nakakaduling daw sa sobrang haba nito. puro kasentihan daw. lalo na yung pictures naming dalawa, ang kyut daw. ganon daw talaga kapag in love. lagi naman daw akong in love eh. loyal pa daw ako. sabi ganon talaga. kahit papalit-palit ako, maipagmamalaki ko lang na one at a time lang. nasabi niya ring mortal sin yun. magaling! naitanong ko rin ang tungkol sa lovelife niya. sabi niya, ok daw na hindi. ang gulo! kaya inaya ko rin siyang magblog para malaman ko naman ang buhay niya hindi yung siya lang ang nakakaalam ng sa akin. nasabi ko rin sa kaniya, "masarap naman maraming may alam ng tungkol sa buhay mo eh". masaya daw basahin ang blog ko. marami daw siya natutunan. talaga lang hah? napatunayan niya yun nung nasabi niya akala din daw niya pareho lang ang mapait at mapakla. nako naman! natanong niya rin kung ano ang balak kong next post. binigay ko yung title na kasalukuyang title nitong entry na ito. at nag-usap kami ng tungkol sa title kong ito. marami akong natutunan sa kaniya. marami talaga.

• pg nkita mu un pgkatamis tamis nuh ngiti ng langit.. wak mu iintayin.. hyaan mu lan dmteng!ms msarp un bglaang pglitaw..ksa mtgalang pgiintay nuh ala amng ddteng..
• dv nga an pnkmssyang tao.. ang pnk puno ng klungkutan s loob..?
• kahulugan..pgbbgay mportansya s isang bagay..pgbbgay depinisyon..mnsan iba s pananaw ng iba..mnsan aman..prehu..pewu ms mdanda kun sriling katha dv..?
• isa lan an mkkpigil ng pgulong..c SIYA lan..xa an me hwak ng lhat ehh..
• s tngin mu b.. nde aman... nde aman s tadhana.. pewu kun nde xa an mkppgil.. s tngin mu p2loi kng mggeng gnian..? kun kw lan sna an nsunod.. mtgal ng tmigil an gulong..
• mnsan.. msa mdanda ng nsa ilalim.. ksa kla mu nsa ibabaw k nuh..
• nde pla tlga..? panaginip.. bangungot..pnu pla pg xa nuh un ngcng..? at nwala..
• kpg nwala nuh xa.. 2ld nga ng sv mu..kmikilos mgisa an puso mu.. ggcngin k nia.. xe ayaw k nia mgintay s swala ehh..
• nde xa bangungot.. panaginip xa..
• kea nga panaginip..bt tpus nuh b an panaginip nio..? nde p aman ahh.. ngccmula plan yn.. mdae png ksunod.. me ms mdanda.. mewun nmang nde kaaya aya..: paris ng 1 bangungot..
• nde aq nnwwala dun ehh.. s nver ending..pte s forever..kalokohan un..pra s mga taong tanga..kun mewun danun..bt ala png nkkrnas..?alang ngpp2nay..
• pnu kun..pgkbitaw mu..un nuh..bglanh an pagasa aman nia an umigting..
• bsta an dale isgut ng ewan..?at ng hinde..?pewu an "uu".. pran sbrang hrap ibulalas..

nagpasalamat ako sa kaniya dahil marami akong natutunan sa pag-uusap namin. binigyan niya ako ng mga bagay na mailalagay sa entry na ito. kahit inakala niiyang nakaka-istorbo lang siya sa akin. tinawag niya akong IDOL dahil lang sa mga nababasa biya sa blog ko. nabanggit ko yung tungkol kay efer, IDOL din kasi yung tawag nun sa akin. isa pa rin daw yung puro problema sa lovelife. sinabi kong FAN ang tawag ko kay efer kay FAN na rin ang tawag ko sa kaniya. ano ba yan? parami na nang parami ang mga FANs ko. nako. baka lumaki naman ang ulo ko niyan? sana huwag naman. sana. patuloy pa rin ako sa pagiging ganito, kung ano ko ngayon, sana hanggang sa tunagal ganito pa rin ako.

o paano ba yan jheanne? salamat talaga! sana matuwa ko na niyan dahil nakita mo na ang mga own words mo sa entry ng blog ko. salamat talaga! ewan ko na lang kung ano mailalagay ko sa entry kong ito kung hindi tayo nakapag-usap. nako! salamat! ahhh basta! hintayin kitang magblog! salamat!

[KAHULUGAN] - MAPAIT : MAPAKLA

bakit ba ang hina-hina ko sa mga kahulugan? naiinis ako sa sarili ko. isa na namang bagay ang na dating gumugulo sa isipan ko na ngayon ay napakalinaw na para sa akin.

dati, nung bata pa lang ako, kahit nga hanggang tumuntong ako ng elementary, hindi ko talaga alam ang kaibahan ng mapait sa mapakla. alam ko pagtatawanan niyo ako ngayong nalaman niyo ang kahangalan ko. dati, sa pagkakaalam ko, parehas lang ang dalawang bagay na yun. sa tuwing iinom ako ng vitamins dati, sinasabi ko sa mga kaklase ko, "ang pait naman nito", tapos sasabihin nila. "tanga mapakla!". "ano ba talaga?", sabi ko na lang sas kanila. dumadating pa kami sa point na magtalo-talo kami dahil lang doon. alam ko parehas naman talaga kasi yun eh. iba pala talaga. naliwanagan ako.

ngayon, alam ko na nga. mapait pala ang pagkakaroon ng taong minamahal. maaaring manghihinayang ka kung bakit mo pinasok ang mga ganoong bagay katulad ng pagkain mo sa ampalaya. pero sa bandang huli, ayos na lang din sayo yun kasi masaya ka naman sa ginagawa mo katulad ng pagkawala ng gutom mo. at mapakla naman ang nararamdaman mo dahil sa mga pinagagagawa mo. ito yung paghintay mo sa isang tao na katulad ng pag-inom mo ng gamot dahil kinakailangan. hindi mo man gustuhin, kinakailangan. hinahalintulad ko na lang itong mga nangyayari sa akin ngayon sa mga nangyari na sa akin noon. may natutunan na nga ako. malaking aral para sa akin ito. yung malaman ang kaibahan ng mapait sa mapakla.

malaki nga ang kaibahan ng mapait sa mapakla. paulit-ilit kong sinasabi sa sarili ko.

malaki ang kaibahan ng mapait sa mapakla.

IBIGSABIHIN ng KAHULUGAN ("...when its the other way around...")

From: sharyl

Date: Monday, 24 July, 2006 5:53 PM

Subject: kmsta nmn un??!!................. :-(

Message:
Alam m, 2mwag c clara knina sa bhay. sbi nya aq dw ang pinag-uusapan ng ibng pep nung sat. eh wla aq nun, nagpaalam aq n d aq mkkatend. sbi nla naninibago daw cla sa akin. bkit dw iba pkk2ngo q sau compare ky Jomar (ung dting gs2ng manligaw skin). Mas pinapaburan ko dw ikw dhil aq dw ang my gs2 sau, when it's the other way around. It really sucks that I cried the moment I heard that. I know the fact that I can't please everybody, it just pisses me off. Ang aksyon na dpat na gawin ay manahimik at umiwas sa mga taong dpat na iwasan. Ayaw kong makipagplastikan, like what they're doing to me.

its the other way nga talaga. sana na lang hindi ko naramdaman ito sayo kung wala lang din akong matatanggap galing sayo. sana nga pinakinggan ko na lang ang ibang tao. na nagsasabing huwag ko nang ituloy ang binabalak ko. sa bandang huli daw kasi, ako lang din ang magsisisi. akala ko kapag binigay ko lahat ng makakaya ko, may babalik sa akin na gusto ko. yung bagay na sobrang makapagpapasaya sa akin. pero sa kabila ng lahat, hindi ko magawang tumigil. sana alam mo yun. isa nga kong malaking ewan. akala ko rin ayos na. kahit magtiis ako hanggang sa oras na pwede na ang mga bawal. kapag tama na ang mga mali. kapag nakakita na ang mga bulag. kapag nakararamdam na ang mga manhid. at kapag nagmahal na ang mga sawi.

hindi ko talaga malaman ang ibigsabihin ng kahulugan. ano nga kaya? siguro ang kahulugan ay ang tuluyang pagkalulong sa pagmamahal. siguro ang kahulugan ay pagkalubog sa kumunoy ng pag-ibig. siguro ang kahulugan ay ang pagkabaliw sa taong bumihag ng puso ko. siguro ang kahulugan ay ang pagpapakumbaba. siguro ang kahulugan ay ang pagkabanal sa tuwing kasama SIYA_ _ _. siguro ang kahulugan ay ang pagpapakita ng totoong sarili sa kaniya. siguro ang kahulugan ay ang pagkakaroon ng dahilan para maging masaya.....

siguro ang KAHULUGAN ay ang nangyayari sa akin.

nahulog na nga yata ako.

DEFINE MEANING part 4 (let this sunday be holy, too...)

tanghali na ako nagising kanina. tae. dumiretso na ako sa shop kasi blessing nito. tae. late ako. hindi na nga ako naligo huwag lang ma-late. pagdating ko, nagkakainan na sila. tumambay. pinabasa rin sa akin ng kaibigan ko yung mga text niya. napansing kong 2 na pala. umuwi ako at nagmadaling maligo at magbihis. tae. umulan pa. medyo basa ako nang makarating sa church nila. pagdating ko doon, wala SIYA_ _ _. umupo muna ako doon. napansin din ako ng pastora nila. sinabing mas nauna pa raw ako kanila SIYA_ _ _ at sa ate niya. pero hintayin ko lang kasi darating din naman daw yun. nagsimula na yung service nila wala pa rin SIYA_ _ _. praise and worship na nun nang may naramdaman akong dumaan sa likod ko...SIYA_ _ _ na pala yun. haaay! late daw SIYA at nakakahiya naman daw sa akin. natulog pa daw kasi sila ni mitz sa dorm nila. sabi ko ok lang yun. nagseryoso na naman ako sa pakikinig ng message ni pastora. (nakikipastora na rin eh noh). sa pagkakataong ito, nagdala na ko ng bible. nagkaroon na ako ng makukutingting at hindi ko na kailangan pang istorbohin SIYA para makibasa sa bible niya. natapos ang service at akala niyang uuwi na ako. (ano ko hilo?). sabi ko hindi pa. kwentuhan daw muna kami. oh sige! naikwento ko sa kaniya yung tungkol na naman kay pia. sabi ko hindi ko na naman nakausap. sabi niya naman, ako daw dapat yung unang mamansain kasi nahihiya din si pia sa akin. ganun din naman ako. nako. sinabi ko rin sa kaniya na dapat hihintayin ko SIYA_ _ _ dapat kahapon eh nalaman kong hindi na pala SIYA_ _ _ pupunta. tinanong ko rin si ate deb kung nasaan. sabi niya next service pa raw pupunta. pinabasa ko rin sa kaniya yung entry ko nung mga nakalipas na araw na nakasulat pa sa notebook ko. nagbasa naman ako ng psalm 43. iba kasi ang meaning eh at saka yung first word:

PSALM 43

1 Vindicate me, O God,
and plead my cause against an ungodly nation;
rescue me from deceitful and wicked men.

2 You are God my stronghold.
Why have you rejected me?
Why must I go about mourning,
oppressed by the enemy?

3 Send forth your light and your truth,
let them guide me;
let them bring me to your holy mountain,
to the place where you dwell.

4 Then will I go to the altar of God,
to God, my joy and my delight.
I will praise you with the harp,
O God, my God.

5 Why are you downcast, O my soul?
Why so disturbed within me?
Put your hope in God,
for I will yet praise him,
my Savior and my God.

kumusta naman daw yun. narinig ko lang galing sa kaniya ang mga akmang salitang sinulat ko sa mga past entries ko. ganong-ganon. natanong niya din kung bakit umaga na ako umuuwi. napansin niya yun sa mga oras ng mga entries ko. sabi, may pinag-aaralan kasi ako sa field ng computer engineering at programming. pinaniwala ko talaga SIYA kasi totoo naman. sabi ko rin, iba na kasi ang may background na sa ganoon courses. hindi yung magsisimula pa ako. lumiko naman kami sa topic tungkol sa kukunin niyang course. hindi niya pa rin daw alam kung ano kukunin niya. sabi ko magnursing na lang SIYA pero sabi niya, gusto niya daw kaso mahirap daw pagsabayin ang nursing at pagsasayaw. sabi pa niya sasayaw na lang SIYA_ _ _ habang buhay. waaaaaaaaa. career? pwede. napagkwentuhan din namin yung pansinan naming dalawa sa school. sabi niya ako na naman daw ang unang mamansin. nako talaga! hindi rin daw SIYA_ _ _ sanay na SIYA yung unang mamamansin. saka angsuplasuplado ko daw kasi kapag nagkikita kami eh. sabi ko naman iniisip ko lang yung sitwasyon niya. baka kung ano naman kasi masabi nina maam arc at maam lising. ayoko naman SIYAng mapaano kanila maam. basta daw ako dapat yung unang mamansin. basta daw dapat mamansin ako. dapat daw. paulit-ulit SIYA. napansin kong magsisimula na ang next service at marami nang tao kaya nagpaalam na ako sa kaniya. magbibihis pa pala SIYA para sa next service. hinatid niya na naman ako as baba. nasalubong namin ang mama niya at si ate deb. nag-hi sa mama niya at kay ate deb. nakangiti na naman daw ako. syempre! nagpaalam na din ako sa kanila. pina-akyat ko na SIYA agad at pinagmadali ko na kasi baka malate din SIYA sa next service. hinintay kong mawala SIYA sa paningin ko nang tuluyan bago ako tuluyang umalis. malakas ang ulan nang sumakat ako. basang-basa ako tae! pero okay lang! may thrill! heheheh! at saka sulit naman ang 3 hours ko. umuwi ako sandali para magjacket at dumiretso ulit ako sa shop. tae! wala na talaga akong naitulong doon. nakikain ng hapunan. para ko na talagang pamilya ang mga tao dito sa shop. grabe. eto ako ngayon. gabing-gabi na nagbablog pa rin. may reason naman ang pagpupuyat ko, sabi ko nga kay ate deb.

ano namang ibig sabihin ng mga nangyari ngayong araw na ito. masaya. masaya talaga. sana naman maging way ito para maging close pa ako sa kaniya. sabi kasi ni kuya popeng, sa isang relasyon daw, kahit anuman ito, kung ka-love triangle daw natin si God, at kung lalapit kami kay God, mas mapapalapit din daw kami sa isa't isa. para bang kapag binawasan mo yung isang side ng triangel, dapat mo na rin bawasan yung other 2 para maging triangle pa rin siya. at saka sa ganitong way, mas mapapalapit pa ang mga corners nito na kumakatawan sa sarili mo, sa isa pang tao at most especially kay GOD. gets?

DEFINE MEANING part 3 (I JUST SATurday...)

def·i·ni·tion
1.A statement of the meaning of a word, phrase, or term, as in a dictionary entry.
2.The act or process of stating a precise meaning or significance; formulation of a meaning.
3.The act of making clear and distinct: a definition of one's intentions.

mean·ing
1.Something that is conveyed or signified; sense or significance.
2 .Something that one wishes to convey, especially by language.


upcat review na naman. late ako kay maam nuds. waaa. hindi ako nakapagtest sa kaniya. kainiis. pero pinilit kong makinig ng mabuti at magrecite. yun lang naman ang trip ko kapag nagkaklase, magrecite. parang angtalitalino ko nung oras na yun. nagpapansin lang ako kasi wala akong magawa. nagpapaka-ewan. natapos ang chemistry nang parang wala lang. naalala ko si pia. kailangan ko na talaga siyang kausapin. kaso, hiyang-hiya talaga ako. ewan ko talaga kung anong dapat gawin. wala ang next teacher namin, si maam lorns. lagi naman siyang wala dati pa man. nung 3rd year kami. siya kasi yung statistics teacher namin ng 2nd sem yata yun. basta. nagkaroon na naman ako ng pagkakataon na makipag-usap kay pia, pero nahiya na naman ako. ang dami niya kasi kasama eh. ang kapal naman ng mukha ko kung ako mismo ang lalapit at kakausap sa kaniya. hindi ko rin naman inaasahan na siya yung unang lumapit kasi babae siya, parang ang pangit yata. imbis na kausapin ko siya, nagsoundtrip na lang kami ni jonell. tapos, natulog. tae talaga. hindi ko namalayang angtagal pala namin natulog. iniwan ko siyang natutulog nung nagising ako. nag-epti ako sa labas. epti?:

ep·ti [f.t. or foodtrip] n. act of taking meals or snacks

pagbalik ko, gising na siya at parang nakatulala. tumambay ako sa pintuan sandali habang kumakain ng magic flakes. nakita ko na naman si pia at hindi ko pa rin siya magawang lapitan at kausapin. wala pa rin. natameme. ni hindi nga ako nakalapit sa kaniya eh. habang naghihintay kami sa last teacher naming si terror rubio, sinabi ko kay jonell na hindi na ako aattend sa subject na yun kaya umalis na kami. sakto namang dating ni yoda. bwahahahah! sakto talaga! paglabas namin at nasa high way na kami ng rhs, nakita ko si clara na nagmamadali. tinawag ko siya at alam kong parang ewan ako. kasi tinawag ko pa siya kahit alam kong nagmamadali siya. tinanong ko kung nasaan SIYA_ _ _. sabi niya wala pa SIYA_ _ _. tinanong ko kung anong oras SIYA darating. sabi ni clara mga 2 pa daw. sabi ko rin maghihintay na lang ako sa kaniya. eh naalala niyang hindi na pala SIYA pupunta. waaaaaa. tae. kakadisappoint. akala ko pa naman makakausap k siya ngayong araw na ito. waaaa talaga! haay! ewan ko ba kung anong dapat kong gawin. tinamad tuloy ako kaya umuwi na lang ako. nakakawalang gana na magliwaliw. pagdating ko kanina sa bahay, natulog agad ako sa sofa namin. naku po! nakabihis pa ako. nagising ako ng mga 5. balak ko nang magbihis nun. kaso bumagsak ako sa kama ko ng hindi ko napigilan. nagising ako ng 7. naalala kong kailangan pala ako sa shop kasi maglilipat na kami ng pwesto. pagdating ko sa venue, waaaaaaaaa, nakapaglipat na sila. tumulong na lang ako sa pagkakable ng mga units. natapos kami ng mga 9. nag-trial at natapos. nagblog at nag-log out.

ewan ko ba. bakit ko ba SIYA_ _ _ lagi hinahanap-hanap? wala naman akong karapatan. maling-mali ang ginagawa ko. kainis. no choice naman ako. ano ba talagang ibig sabihin ng nararamdaman ko? DEFINE MEANING nga! hindi ko alam!

sa umaga't sa gabi, sa bawat minutong lumilipas

HINAHANAP-HANAP KITA...

sa isip at panaginip, bawat pagpihit ng tadhana

HINAHANAP-HANAP KITA...

HINAHANAP-HANAP KITA...

DEFINE MEANING part 2

akala ko late ako ngayong araw na ito. wala pala si sir bernard. sinamantala naming lahat ang oras para tapusin ang worksheet sa math at ang business letter sa english. nag-ep kami. ayos lang naman ang klase. nag-gitara sa likod ng room at paulit-ulit na kinanta ang "MINSAN" ng Eraserheads. nagrecess kami ni jonell sa neptali. nagkantahan naman ang mga classmates namin ng hillsongs pagbalik namin. nag math kami. si sir hapit talaga! palibhasa laging wala sa amin. nagcheck kami ng worksheet. out of 40, 28 ako! aba naman, aba naman. naglunch kami at pagkatapos ay bumili ng tubig. nagliwaliw na naman kami sa sci. bldg. nagpaka-ewan para lang makapanira ng araw ng mga bata. pagbalik namin ng room, tumambay sandali, si jonell naman, biglang nawala. sumulat ako ng message ko para kay echo doon sa b-day card niyang 1/2 illustration board ang sukat. tumulong ako kanila abby, babes at krizzia sa paggugupit ng mga pangdecorate sa bulletin board ng main bldg. nakita si max at inayang pumunta na sa presby. sinundo din namin si jonell sa library na nagtetest. pagdatin doon, balak sana naming magpractice ni max pero hindi ko nagawa kasi sinet-up ko pa yung effects nung gitarang gagamitin ko. nung nagsimula yung fellowship, tumakas ako para bumalik sa school. wala lang. trip lang. sinundo ko doon si madi. naglabasan kami ng sama ng loob sa mga tao sa paligid namin. pumuntang presby pero inaya ko pa siyang magliwaliw sa school kasi inaantok ako eh. tumambay kami sa round table. nakatulog ako nang napagod ako sa kakatanong tungkol kay annoying girl at annoying boy. bumalik kami ng presby at saktong closing song na. makakatugtog na ako sa wakas! yun na nga. nung nag-wa-one way na kami. bigla akong napalingon sa mga umattend.....nakita ko SIYA. at kasama niya si clara at higit sa lahat ang ate niya. si ate deb. waaaaaaaa. para pa naman akong ewan kapag tumutugtog. sinabayan ko sila pagbaba. nagsorry SIYA kasi late daw sila. as in sobrang late daw. nagkakilala din sila ni ate baby. at si ate baby naman, anglakas mang-asar! inaya din ako ni ate baby para sa sunday service pero sabi ko hindi ako sigurado. unti-unti pa, bigla ko ba namang nabanggit na nagpunta ako sa church nila SIYA_ _ _ nung sunday. waaaaa. kaya daw pala ako wala sa presby nung sunday. tae! nakakaloko talaga ang mga tingin niya hanggang sa lumabas ako ng church. hinatid naman namin sila sa sakayan. kasabay ko na naman si clara syempre. may sasabihin daw siya sa akin. sabi ko naman, "baka naman hindi na dapat sinasabi ang mga ganyang bagay.". sinabi niya na tulad ng pagtatanong ko sa kaniya tungkol kay SIYA_ _ _, nagtanong din daw SIYA_ _ _ sa kaniya tungkol sa akin at kung ano ang mga sinabi ko kay clara kagabi. sinabi niya rin na ako na daw dapat ang unang mamansin kasi nahihiya daw SIYA_ _ _. nako. ok lang. sige. kung yun ang gusto niya. nabanggit ko naman na paiba-iba talaga ang isip ni SIYA_ _ _. sabi ni clara, baka naman magbago pa SIYA. pinilosopo ko SIYA. alam ko kasing mahirap mangyari yun. salit-salitan nga yata ang araw na umaayon sa gusto ko at ayaw ko. dismayado na naman ako.
nasabi rin niya na nainis daw si SIYA nung nalaman niya yung tungkol sa sinabi ni rovee kay sheila. hindi naman daw totoo yun at saka wala daw karapatan si rovee na makialam sa kaniya.

una, akala ko magiging napakawalang kwenta ng araw ko. pero ayos lang. at least nalaman ko. na kahit yata sa sarili ko lang, may pag-asa pa. ayoko lang mag-isip agad habang wala pang nangyayari.

i'll hope for the best na lang. kahit na manghinayang pa ako sa bandang huli.

sana hindi naman.

"This COURAGE... DISCOURAGED."

07/21/06,2:30 am

[WARNING: MADRAMA]

nakahanap na ba talaga ako?...ng katapat? yung taong manhid. karma lang ba sa akin ito? o tinuturuan lang ako ng Diyos ng tama kapalit ng mga pagkakamali ko?

para akong ewan sa paghihintay sa kaniya. dumating nga SIYA_ _ _ pero wala akong ginawa.

bakit pa ba SIYA_ _ _ nagpunta....eh....

flashback...

maliwanag pa ang hapon, nakasalubong ko si clara sa kung saan. tinanong ko kung nasaan SIYA_ _ _. ayaw daw magpakita sa akin. "ayaw niya pang magpakita sa akin sa lagay na yun eh halos sa tapat na ng room namin SIYA_ _ _ nagpractice ng sayaw kasama si rovee...eh bakit pa ba SIYA pumunta doon kung ganoon?". "wala lang SIYAng magawa kapag ako na ang nag-aya ," sabi niya. "saka nagpapamiss lang yun". (NAGPAPAMISS?). "kailangan ba talagang gawin yun hah?!?!?".

nakakabigla na parang ewan. ang tanong ko, bakit? bakit? bakit? pero ayos lang sa akin yun. naghintay na lang akong matapos ang practice nila, baka sakaling pumunta uli SIYA _ _ _ sa room namin. nag-gitara ng walang kapaguran sa round table. mga kantang patama sa sarili ko. para akong isang malaking ewan. dumating nga SIYA. pero wala lang, tuloy lang sa pagwawala. ninais kong marinig niya ang mga tinutugtog ko. gusto kong ipahatid sa mga tainga niya ang tinig kong siya ang dahilan ng paglabas. nang uwian na, sinabayan ko SIYA_ _ _ sa paglalakad, kahit hindi niya ako pinapansin. nag-iisang sinabi niya sa akin, "kumusta ka naman?" hanggang makasakay SIYA_ _ _, tanging narinig ko lang ay ang paalam niya. kinausap ko si clara sa jeep. tinanong, "wala ba SIYAng nasaasbi sa sa'yo?. syempre ikaw lang ang lagi niyang kasama eh." . ayaw niyang magsabi sa akin. hindi na raw sinasabi ang ganoong mga bagay. pinilit ko siya, sinabing ayos lang sa akin kahit anuman yun. "kasi, yang si SIYA_ _ _, paiba-iba ng isip yan eh....". "paano mo naman nasabi yan?" . "kasi nung inaya ko SIYA_ _ _, sabi niya, "ayaw ko siya, ayaw ko sa kaniya, eh, hindi naman sa ayaw, basta, ayaw ko lang." napatahimik ako at natulala. "sabi ko na sa'yo eh," sabi ni clara. hindi ko alam ang dapat kong maramdaman. tama nga yata si sheila...

flashback...

nagkasalubong kami ni sheila, kasama ko si jonell. best of friends na daw talaga kami. nyek. nakita niya yung mga notebooks namin, mas natuwa pa siya. eh kasama niya rin si jules, na nanghihingi ng picture ko. kaya naghalungkat ako. nakita din niya yung pictures ni SIYA_ _ _, nabanggit din niya yung sinabi sa kaniya ni rovee, "si arvin? paaasahin lang SIYA ni SIYA_ _ _". nagulantang ako.....

hindi sapat yung oras ng byahe para makausap ko pa si clara. asa... asa... asa... tablado na ba talaga ako sa kaniya? hanggang ngayon nasa isip ko pa rin ang mga nalaman ko. wala akong magawa kundi buhusan ng alkohol ang utak ko para tuluyang mawala ang mantsang kumapit. hindi ko na rin naisip kung totoo ba ito o hindi. kailangan pa bang ibabad ang utak ko sa alkohol para tuluyan mawala ang mantsang iba naman ang gumawa. nakakawala ng pag-asa. nakakapanghina. nakakadismaya.

nakahanap na nga yata ako ng katapat.....nakakarma na nga siguro ako......at ang nasa taas lamang ang alam kong gumawa nito.

DEFINE MEANING part 1

late ako sa mapeh. akala ko talaga filipino ang first subject namin. nagquiquiz sila nang dumating ako. tae. 0 ako. bwahahah! binigyan kami ni maam lising ng time para magpractice ng sabayang pagbigkas. nagpresent kami. 2nd best group kami. nag-overtime si ginang kaya wala na kaming time magrecess. pero, sa tigas ng mukha namin, nagrecess pa rin kami kahit late na. pinabasa kay jonell yung nokbuk na pink namin ni homer dati. nag-activity sa physics. bumalik sa room at nagkwentuhan sa tapat. dumating si sir pache. naglesson at inantok pa rin ako. naglunch. bumiling tubig at chubby. nagliwaliw kami ni jonell sa ir at sci. bldg. kinausap nina maam relovs at maam merino. nanggulo ng araw ng mga bata. sa english, nagpa-late kami. sinusubukan lang namin ang bagsik ni cyclops. pero deadma siya nung pumasok kami ng room. napatayo sina jonell sa likod ng room kasi mga walang libro, eh inaantok ako, kaya naki-join ako. nakasurvive naman kami. nagplano kami ni jonell ng bagong url kasi kailangan naming mapag-isa (o mapag-dalawa) muna for one week. nagjourn sila. nakitang kong nagpulong ang unholy alliance na nakaporma ng isang malaking bilog. en math naman. nagliwaliw sa avr, 5th floor at bumalik sa room. may nalaman mula kay sheila tungkol kay SIYA_ _ _. awts! lumabas para bumili. nakita si clara, may nalaman na naman. awts! naki-upo kanila belle at gelyn. bumalik sa room. tumambay sa pintuan kasama sina mhadz, gaon. nagliwaliw na naman sa ir. nanira ng araw ng mga bata. nanood ng cheerdance ng mga freshmen. wala kaming naabutan. tae! at na naman, bumalik sa room. habang nagpapractice ang chronicles, tumambay kami ni jonell sa round table. naggitara at nagkantahan. ito ang mga kantang aming inawit:

• ewan ko
• high
• lunes
• narda
• unwell
• she will be loved
• iris
• buloy
• crazy for you
• alumni homecoming
• minsan
• broken sonnet
• magasin
• jeepney
• (not in chronological arrangement)

habang kinakanta namin ang last song namin, crazy for you, dumating SIYA_ _ _. wala lang. tuloy pa rin kami na parang ewan. nung natapos kami, tinanong niya ako kung kumusta naman daw ako...(expression niya na talaga yun!). sinabayan SIYA_ _ _ hanggang sakayan pero parang wala lang ako. deadma. invisible pa yata! kina-usap si clara habang nasa byahe . may nalaman na naman! AWTS!

"O,PAQUE"...The Unholy Alliance

hindi ako late ngayon! parang araw-araw na lang ako nagsasabi kung late ba ko o hindi hah! napapansin ko lang! noh? tumambay ako ng amos para manghingi ng magazine kasi wala pa akong nagagawa para doon sa activity namin sa ap. ginawa ko yun at inabutan lang naman ako ni sir na ginagawa yun. may natutunan na naman kami kat sir. yung:

Ceteris paribus: 1. Literally (in Latin), other things the same. 2. Figuratively, all else being equal (staying the same). 3. In research, the effect of one variable when other factors remain constant.

research, takas na naman kami. naggugugupit na naman kami ng decorations. napag-usapan na naman namin yung parang pagiging android ng aming religion teacher. hindi daw proportionate yung left arm niya sa buo niyang katawan. physics naman. tae talaga si sir! pinakanta niya si elly ng isang kanta. wala lang. para lang siyang tanga. at napagtripan na naman ako! nakita niya kasi akong natutulog sa likod ng room eh. tinawag tuloy ako sa recitation. antok na antok na naman ako ng matapos ang physics. mapeh naman. nag-activity lang kami. nagdistribute din ng p.e. uniforms. nagpinoy henyo kami ni angge kaso pang-2nd lang kami sa best time. overtime din kaya kaunting time na lang para mag-lunch. rush sa lunch. english naman. naglesson lang. nag-cr kami ni quints at nasita kami ni maam aniana kasi daw, angtagal-tagal niya daw dumating, hindi pa namin nagawang umihi. tae. sabi pa niya teach ourselves daw next time. anggulo talaga! overtime na naman! ad chem. nagliwaliw uli kami ni jonell sa ir. nanggulo lang kami ng mga araw ng mga bata. bumalik sa room at kung anu-anng trip ang ginawa ko para huwag nang matulog. balik sa room, nagliwaliw uli kasama naman sina zeta at allan sa tapat ng room. tle. naggraded recitation na naman. hindi na naman ko natawag!
natapos ang tle at nagbihis ako ngpe uniform para sa practice ng cheerdance. kailangan ko na kasing magpractice kasi napag-iiawanan na nila ko sa steps. naging madali naman sa akin ang pag-aaral ng mga steps. inaabangan ko rin SIYAng lumabas ng gym. iniisip ko kasi may practice uli sila doon. habang nagpapractice naman kami, nakita ko si clara. at SIYA na nagpapractice din ng hindi ko malamang sayaw. kailangan bang ipakita sa akin yun? dedma lang naman ako kasi seryoso ako sa pagpapractice. naging lifter din ako sa cheerdance namin. nung binuhat ko na si barcs, hindi sinasadyang natuhod niya ang mata ko. halos mangiyak-ngiyak na ko sa sakit. kumuha si barcs ng yelo sa kanila. niyelohan ko yung kaliwang mata ko. wow grabe heavy ang lamig! nakaupo ako sa harap habang ginigawa yun. pasilip-silip naman si clara. ewan ko ba. gusto ko nang lapitan SIYA pero hindi ko magawa! marahil dahil sa taeng rovee na yun! tumuloy pa rin ako sa pagpapractice pagkarecover ko sa namaga kong mata. pagkatapos, nagmadali akong nagbihis at umaasang makakausap ko pa SIYA. pero huli na ang lahat! WALA NA SIYA! kung kani-kanino ko nagtanong kung nakita ba nila SIYA. walang may alam. puro hinagap. inaaya ko si jonell na lumabas ng campus dahil sa kaniyang mga nalaman na mga sinabi sa kaniya. ayaw ko lang uminit pa ang ulo niya. napag-usapan namin yung mga taong nagsalita sa kaniya ng hindi maganda nung wala siya sa room. competitive jbe daw siya. tae! alam ko si pj ang nagsabi nun eh! naikwento ko rin sa kaniya yung UNHOLY ALLIANCE na nabubuo sa loob ng classroom namin. na alam kong maraming sikreto ang tinatago sa isang paraang hindi paghihinalaan. nagkaroon na naman kami ng isang balak para sa isang PERFECT CRIME. matsempuhan lang talaga namin ang pagkakataon. maraming mailalabas tungkol sa bagay na iyon! mainit ang aming mata sa UNHOLY ALLIANCE na yun! we hope for the best na lang na maaccomplish namin itong perfect crime namin.

VIVA VIN Y JONELL.

when i only had 2 hours to sleep

late ako nakapasok ngayon. alas-4 na kasi ako nakatulog. syempre hindi kumpleto ang araw ko kung hindi ko gagawin ang daily routine ko. o kaya naman ang aking midnight routine. 2nd subject na ako nakapasok. mapeh. ang ganda ng topic namin dito. ito ang isa.

ARE YOU SOMEONE WHO:

1. acts before thinking /

2. judge a person at first glance x

3. admits you are wrong /

nag-share din ako ng mga additional information. nag-quiz at out of 1o, 8 ko! recess naman. burger sa canteen by the gym. research, dumaan muna kami ni jonell sa amos para tumambay sandali. tae si maam jagmis, marunong niya sa ngayong magalit! tae! nung sinabi niyng checheckan niya daw yung mga norebooks namin, tumakas kami ni jonell at nakita namin sina gaon, dia, ghe, tin at abs. pumunta kaming library at doon kung anu-ano ang aming napgkwentuhan. tumayming kami sa pagbalik sa room nang kinausap ni maam lising si maam jagmis. bwahahah! smooth crime na naman! aba naman, wala na naman si sir pache. so, maaga ang unch ng buong chronicles. pagkatapos, gumawa ako ng preparation para sa english. nag-review dahil may unit test. yun na nga, out of 105, 36 lang ako! tae! antok na antok kasi ako mula research pa lang. ad chem na, nagactivity na naman kami kay maam cristy. frezing point, frezing point, frezing point. nag-ala-leader ako kunwari para mapansin naman ako ni maam. buti na lang effective! tle, uwian ng mga ibang sections. tinanaw-tanaw ko SIYA kung saan-saan pero hindi ko siya natagpuan. wala pa si sir g. nagiwaliw muna ako sa tapat ng classroom na umaasang makikita ko pa SIYA. nag-graded recitation at buti na lang at hindi ako natawag. pagkatapos ng tle at pagkatapos ko ring matulog at gumising sa subjet na iyon, nagpasama ako kay jonell sa gym para hamapin SIYA. yun pala ay may practice sila doon kaya nakita ko naman SIYA. hindi na rin kami nagtagal ng maka-usap ko si maam arc tungkol dun sa pagsali ko sa folkloric. tinanong ba naman niya ako kung hihingin ko na ba daw ang kamay ng anak niya (SIYA). tae. ang lakas mang-asar! bumalik kami ng room at nanood ng practice ng amos at ng aming section. hindi ako nagpractice kasi antok na antok talaga ako. pero hindi ko pa rin naisipang umuwi kasi umaasa naman ako this time na maka-usap SIYA. nakatunganga lang ako nang biglang pinahiram sa aking ni jona yung cellphone niya. itext ko raw SIYA kasi unli naman daw siya. tinext ko nga ng isang beses pero wala akong nahintay na reply. waaaaaa.

naghintay pa ako hanggang 7:30. nakasandal ako sa pinto namin na parang ewan ng dumating SIYA. nginitian ako ni angge ng nakita niya akong tumingin kay SIYA. kumusta naman daw ako. para daw akong lasing kasi sumusuray-suray ako habang magkasabay kaming naglalakad. nabanggit ko sa kaniya yung sinabi sa akin ni maam arc. nagulat siya. hindi malaman yung reaction niya. kasabay namin ang iba niyang mga pepmates sa paglalakad hanggang sakayan ng marikina-pasig. tinawid ko siya at sinabing hahatid ko na lang siya. sabi niya huwag na lang. para ngang kinaawaan niya ko dahil sa hindi ko mawaring nararamdang antok. kasabay ko sa jeep sina clara at ibang pep. grabe. ang haharot na mga iyon! lalo na yung isang badingger-z. anep talaga. nilibre nga pala ko ni narciso ng pamasahe. nyeh. kumusta naman yun? naghiwa-hiwalay kami hanggan sa sakayan ng trcycle. last words ko lang, "ANG HAHAROT NILA.".

kahit na antok na antok na ko at halos sumara na ang mga mata ko, kahit wala na daw talaga akong mata, pinili ko pa ring pumunta ng shop para mag-online. ito ako ngayon. tae. hapong-hapo na ako! ewan ko lang kung makukumpleto ko ang aking midnight routine.

so long and goodnight!

"AKING HILING SA ULAN "

5:15 ako nagising. maaga-aga. aba naman! maaga din akong nakaalis mula sa bahay. naabutan ko pa ang flag ceremony namin. aba naman talaga! naghanap ako ng mga clasmates na nakapila kaso si jose lang ang nakita ko. hindi ko naman malapitan kasi ang layo niya. pumasok na sa "respective classrooms". pinabasa ko agad kanila fame at jonell ang sinulat ko kanina. natapos ang ap ng wala akong pakialam sa mundo. bangag na naman daw ako sabi ni khaye. may naiwan sa aking lines ni sir..."ignorance to the law excuses no one". astig ang meaning noh? wala lang. ang lakas kasi ng impact sa akin nung narinig kong sabihin ni sir bernard yun eh. nagfilipino. nagreport ang group 1. nagquiz. tae! 1 out of 20 ako! natapos ang filipino nang yanot na yanot si ginang kasi isang grupo lang ang nakapag-present ng sabayang pagbigkas na dapat ay nung last week pa. recess. kasama ko na naman ang mga bata ko. nambully ba naman kami ng mga first year. tae kasi si dineros eh, ang lakas magtrip! physics na, nagactivity kami kay sir. optical illusion, candle in water. maraming humanga pero marami rin ang nambara sa aming 3 nila quints at dineros. tae! habang nagrereport kami, si pia padaan-daan. waaaa....nakita niya akong nagrereport na parang ewan. maaga kaming dinismiss ni sir. nagdecorate kami sa pinto ng classroom namin ng "WELCOME IV-3 CHRONICLES". naki-epal lang naman ako sa kanila kasi wala akong magawa. math naman, nagcheck kami ng unit test. hindi pa rin ako pumasa. 23 out of 50 lang ako! kabanas! habang nagrerecheck naman sila, umulan nang parang ewan. napagtripan ko namang magsulat ng isang di-tugmang tula. ito yun:

AKING HILING SA ULAN

ang pagbuhos ba ng ulan ay pagpawi sa uhaw?
na kumikitil sa damdamin ng nagmamahal?
ang pagbuhos ba ng ulan ay paglinis sa isip?
ng mga aninong nakapalibot sa pusong nagliliwanag?

ang pagbuhos ba ng ulan ay kagagawan ng kalangitan?
na hindi mawari-wari ang kadahilanan nito?
ang pagbuhos ba ng ulan ay paglambot ng kalupaan?
na humihila sa mga paa ng mapangahas?

ang pagbuhos ba ng ulan ay pagsunod ng bahaghari?
na maglalatag ng mga kulay sa kalangitan?
ang pagbuhos ba ng ulan ay pagluha ng langit?
na sumasabay sa mga matang bumabaha ng alat?

ang pagbuhos ba ng ulan ay nanguna lamang sa araw?
na tanging hatid ay liwanag sa pagkatao?
ang pagbuhos ba ng ulan ay maghahatid ng bagong pag-asa?
na makakita ng magong kaluluwang iibigin?

ang pagbuhos ba ng ulan ay ang lahat ng ito?
na nagpapatunay sa isang nilalang na tulad ko?
sana'y hindi na bumuhos pang muli ang ulan...
kung bubuhos man ay sana'y wala ako.

kumusta naman yun? ewan ko ba kung paano ko nagawa ito? bigla na naman akong na-inspired ng isang bagay na hindi ko alam. nag-lunch kami sa long table. nagmadali ako kasi wala pa akong assignment kay cyclops. nag-english na nga. buti natapos ko. binati namin si maam aniana ng belated happy birhtday. natuwa naman siya kahit papaano. may binigay naman sa aking url si pam. http://zactrevor.blogspot.com. kay dayday palang blog. aba, akalain mo yun...si dayday? ad chem naman. late kami ng 30 mins. buti na lang at talagang mabait si maam cristy. nag-activity na naman about freezin point of solutions. nagliwaliw ako kung saan-saan sa room. ang init kasi! nagkwento rin ako kanila myks at abs tungkol kahapo. tle. may pinabasa sa akin si jonell. text daw ni homer kay jordan. tae. ewan ko ba sa kanila. ayaw ko nang makialam sa bukay ng mga batang yan. halos tulog-gising ako sa tle namin. nakakaantok kasi talaga! nung 5 mins. before time, napalingon ako sa labas, kasi nasa tabi ako ng bintana. nakitta ko sina SIYA_ _ _ at clara sa bench. waaa....gusto ko nang lumabas para kausapin SIYA kasi usapan namin yun ngayong araw. buti naman at may nag-insist na magsabi na time na nga kay sir g. nagkaroon naman ng meeting ang chronicles right after ng classes. nagpaalam ako kay abby na importante lang talaga! yun na nga. pinuntahan ko sila sa kinatatayuan nila. kahit umuulan. wala akong pakialam. nagpalitan kami ng pictures namin. hindi ko na mahintay na basahin yung dedication na sinulat niya, at gayundin yata SIYA_ _ _. dahil sa lakas ng ulan, tumambay kami sa amang. napag-usapan si zeta boy na siya namang dumating at kinausap si clara. gusto na ni clara na patigilin si zeta sa panliligaw sa kaniya. sabi naman ni zeta, bakit daw siya titigil kung wala namang dahilan. wala kasing maibigay si clara eh. pero yun. nagawa naman niya. ano kayang pakiramdam nun sa side ni zeta noh? awts! nagkwentuhan din kami ni SIYA_ _ _ habang nag-uusap sila. pinauwi ko na SIYA kasi baka lumakas na naman ang ulan at baka mahirapan pa siyang makauwi dahil dito.bigal ba namang lumabas mula sa kung saan si homer...nakakalokong tinuro sa akin yun ni SIYA_ _ _. paglabas naman namin, nakita naman namin siya. at alam niyo kung anong ginawa ng dalawa? tinawag si homer at nag-HI! tae. nag-HI din naman si homer. nagtalo pa silang dalawa ung sino daw ang napansin ni homer. tae talaga! tinanong ko sila kung bakit nila kailangang gawin yun.....ewan! pagkatapos nun, nagpaalam at umalis na sila at pumasok na ako sa campus at dumeretso sa room. napansin kong nandoon si cyril. tae naman oh! nananadya yat talaga ang tadhana! ok lang yun! tinawag ko agad si jonell para ikwento ang nangyari. tawa siya nang tawa. hindi yata makapaniwala. nagliwaliw muna kami at hindi muna kami nakigulo sa mga classmates naming nagmimeeting sa room. wala naman kasi silang nagagawa eh. nanood lang kami ng practice ng amos. pumasok kami nung magpapractice na. wala kaming nagawa kundi yung 16 counts na steps na yun! tae. nag-aya na akong umuwi pagkatapos nun.
humiwalay na sa amin si jonell na didiretso yata sa sn nang makasakay na kami nina fame, abby, jane at rejen. kaniya-kaniya na kaming umuwi pagkababa sa palengke.
ito ako ngayon. hindi ko alam kung bakit nawawala ang antok sa tuwing magbablog ako. haayy! sarap maging buhay nito! angsarap ng nakakapag-share sa ibang tao. at ganun din ang pakikinig sa mga kwento naman ng mga buhay nila. ang sarap talaga! give and take relationship lang sa pagbablog. kung gusto mong may malaman tungkol sa isa o maraming tao, dapat handa ka ring magpaalam sa kanila ng mga nangyayari sa buhay mo. ako, wala akong tinatagong anuman, hanggang sa wala akong tinatagon, ginagawang mali at taong nasasagasaan (teka...meron yata...hayaan mo na yun!)....

"that's the way the cookie crumbles!"

"let sunday be holy..."

Notebook
07/17/06
1:45 am

post for:
07/16/06

dahil sa pagtulog ko ng madaling araw. dahil sa pagtatype ko ng entry para sa blog ko. dahil sa pagprint ko ng mga pictures. dahil sa pag-iisip ko sa kaniya. sa madaling salita, dahil sa pagpupuyat ko, na naman, ala-una ako nagising. matagal na palang gising si kim bago pa ako makabangon. paano ba naman, sobrang aga niya natulog. naalala kong may lakad pa pala ako.pinipupunta pala ako ni SIYA_ _ _ sa church nila para umattend ng sunday servicce nila. alas-dos na ako nakaalis mula kanila kim dahil sa napakatagal naming pananghalian. alas-dos medya nakarating ako sa bahay at nagmadaling maligo, magbihis at umalis.
dumating ako sa church nila bandang mga 3:30 na. mabuti na lang, hindi pa nagsisimula. nagpepray pa sila nung oras na yun, nakita ko SIYA_ _ _ na nakacostume. may no. pala sila sa service nila. napansin ko rin ang isang babaeng may hawig kay SIYA_ _ _. hindi lang pala kahawig, kamukha niya. natapos silang magpray. nilapitan niya ako. sabi niya, magpeprepare lang daw siya. nilapitan din ako ng isang babae, pastora pala nila. nagpakilala ako at sinabing SIYA_ _ _ ang nag-invite sa akin. pinalipat niya ako ng upuan, malapit-lapit sa harapan. bigla ba namang umupo, a seat apart, yung babaeng napansin ko. nginitian niya ako at nginitian ko din siya. dumating SIYA_ _ _ at pinakilala sa akin ang ate niya. sabi na nga ba eh! SIYA_ _ _ ang umupo sa pagitan namin ng ate niya. seryoso ako sa pakikinig ng message. halos hindi na nga ako nagsalita. pero hindi ko maintindihan ang pakiramdam ko. tadtad na ng mga butil ng malalamig na pawis ang dibdib at tiyan ko kahit na air-conditioned namn ang church nila. bakit kaya? natapos ang service. kinausap ako ng ate niya. biglang banat ba naman ang ganda daw ng ngipin ko. nyaks! kailangan bang sabihin yun? iniwan kami ni SIYA_ _ _ habang kumakain para makapag-ayos. ewan ba. parang mas nakausap ko pa ang ate niya kaysa sa kaniya. nagtanong-tanong ang ate niya. una, kung ilang taon na daw ako. kung saan daw ako nakatira at kung anu-ano pa. kung nakita ko rin ba daw yung kuya nila. sabi ko oo. bigla daw kasing umalis pagkatapos ng service. bigla namang dumating ang mama't papa nila. pinakilala din ako ni SIYA_ _ _. waaaa.... nakakahiya! tuloy pa rin sa pag-iinterview ang ate niya. kung ano ba daw ang mga kukunan kong exam na mga course. sabi ko, unang-una architecture. nagulat ba naman. ano pa daw yung iba. sabi ko civil eng., comp. eng. at comsci. hindi ko maintindihan ang reaction niya. tinanong niya rin ako kung saan ako magco-college. sabi ko, kapag nakapasa, sa u.p. diliman. sabi pa niya sila ngang magkakapatid eh umiiwas sa math, tapos ako. tulad ng kinuha niya, education, at ng kuya nila psychology. bigatin. balak niya namna daw kay SIYA_ _ _ ay yung course na related sa dancing at may scholarship. pinapatutor niya nga sa akin si SIYA_ _ _ eh. wala akong masabi. hindi nagtagal, nagpaalam na ako sa kanila, sa ate niya at sa mama niya. yung papa niya naman, nasa hagdan, buti pinansin ako. natatakot daw SIYA_ _ _ sa papa niya. ewan ko ba kung bakit. hinatid niya ako sa baba at doon ay nakaupo yung iba pa niyang churchmates. inaya nila akong bumalik next week. sabi ko "OO". oo. may nagsabi na namang kahawig ko daw si mikee. tae talaga! at ingatan ko raw si kim...(kim?...ahhhh!). bago ko tuluyang umalis, nag-usap pa kami. (haay sa wakas!). napag-usapan namin si pia. pinakita ko rin sa kaniya yung mga pinrint kong pictures nila ni pia. pinaalala ko rin sa kaniya yung hinihingi kong pictures niya na pinasulatan ko sa kaniya ng dedication. nasa bahay daw nila. nabubulok na nga daw eh. sabi niya bukas na lang daw. saka yung sa akin, na dalo ko araw-araw. nagpaalam na rin ako kasi magsisimula na yung next service nila, baka ma-late pa SIYA_ _ _. yun na nga. nagpaalam at nagpasalamat SIYA_ _ _. gayundin ako.
naglakad ako mula kapasigan hanggang palengke nang may ngiti sa mukha. ang saya ko! moments with her na naman. umuwi ako, nagbihis, kumain at umalis na naman. nag-online, nakipagchat kay tin at abs, nag-update ng blog, pinabasa sa kanila, nagkwento kay tin, natapos ang isang oras, umuwi.
nanood ako ng you got served. kailangan kas namin ng dance moves para sa upcoming cheerdance competition eh. nagprepare para sa pagpasok bukas (este mamaya pala). nagsulat...
ito ako ngayon. adik na naman.

2:43 am

"Wasn't sure how deep the hole I was getting into..."

2:50 am

"Wasn't sure how deep the hole I was getting into...
If i choose to wake up every morning with a smile on my face or see life or what it is..."

nako naman. akala ko makakatulog na ako. hindi pa rin ako dalawin ng antok. nakakasanay kasi yung halos abutan na ako ng araw na gising pa. magkekwento na lang ako ng tungkol sa anu-ano.
syempre, tungkol sa kaniya pa rin ang ikekwento ko. parang hindi na kagulat-gulat na SIYA_ _ _ na naman ng topic nito.
hindi ko talaga maintindihan kung bakit ako nagkakaganito. ewan ko. pero parang hinahabol-habol ko pa rin yung mga bagay na mayroon siya na sa hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam kung anu-ano yun. sabi nila:

"If you really love....you can't explain. If you can explain...you don't really love."

totoo nga yata yun. ano sa tingin niyo? ang gulo noh? pero hindi ko tinuturing na magulo an glahat ng ito. kasi pinasok ko ito eh kaya kailangang maging handa ako para harapin ito. gumawa kasi ako ng desisyon ng walang iniisip na iba pa...

"Well I'd never learned, keeping my fingers cross....waiting for my luck to turn..."

bahala na kung ano mangyari. basta nagawa ko yung gusto ko nang walang dapat panghinayangan. akala ko nga wala nang pag-asa. yung isang arvin lang pala ang nag-iisip nun. yung arvin na madaling sumuko. yung arvin na walang katiyaga-tiyaga. yung arvin na ayaw mahirapan. yung arvin na gusto ay smooth flowing ang lahat. dalawa nga yata ang pagkatao ko. parang ayaw ko na gusto ko. magulo nga kung iisipin. kaya nga maraming nagsasabi sa akin na napakagulo daw ng pag-uutak ko. paiba-iba. wala kong magagawa. at saka wala naman silang karapatan na diktahan ako sa mga dapat kong gawin. lalo na ngayong nagseseryoso na ako. mahirap na yata yun....

DESPERADO

desperado na ako sa'yo...
desperado na ako sa'yo...

pagkagising sa umaga, ikaw ang gustong nakikita
kapag ako'y kumakanta, yun ay dahil naiisip ka
at tuwing kumakain, sana ikaw ang nakahain
oh ang pangarap ko lang sa buhay ay isa...mapasakin ka

desperado na ako sa'yo...
desperado na ako sa'yo...

lahat ng pwede ginawa ko, para lamang mapansin mo
ngunit talagang sarado, ang mahal kong puso mo
hinahangad ko lang sa buhay ay isa...sana'y akin ka

desperado na ako sa'yo...
desperado na ako sa'yo...
desperado na ako sa'yo...
desperado na ako sa'yo...

para ngang lagi na lang nagbabago ang ihip ng hangin. hindi ko maintindihan. kung pwede lang talaga magkaroon ng kakayanang gawin mo ang gusto mo. kung lang.

himala...
kasalanan bang humingi ako sa langit ng isang himala?

hindi ko matanggal sa sarili ko ang mga imposibleng bagay. para na akong ewan sa mga pinaggagagawa ko. wala na talagang isip-isip. sugod agad. wala na akong pakialam sa mangyayari sa akin pero palagi, siya na lang ang naiisip ko. yung sarili niyang kapakanan.

never in my life haven't been more sure...
so come on up to me and and close the door...
nobody's made me feel this way before...
you're everything i've wanted and more.

to speak or not to, where to begin?
the great dilemmas, i'm fiding myself in
for all i know you only see me as a friend
i try to tell myself wake up fool...
"This fairy tale's got to end!"

ayoko. hindi naman fairy tale itong nangyayari eh. totoo na nga ito. walang ilusyon sa mga nararamdaman ko at ipinapakita. lahat totoo. hindi siya isang prinsesang kinidnap at hindi ako isang prince charming na dapat magligtas sa kaniya. kami lang ito. hindi pa nga nag-uumpisa yung istorya naming dalawa eh. at hindi ko alam kung may posibilidad ba talagang mangyari yun. sana. sabi ko nga sa kaniya, tungkol dun sa letter ko sa kaniya, "sa dami ng gusto kong ipaalam sa'yo, title pa lang yan". parang nasa title pa lang kami. at hindi ko pa rin alam kung sino sa aming dalawa ang may balak umako bilang may-akda. mas maganda sana kung kaming dalawa ang susulat. sana. sana. puro na lang sana.

haay. anong oras na talaga! akalain mong nakagawa ako ng ganito sa ganitong oras. adik na nga yata ako. ewan! huwag lang sana kayo magpapa-apekto sa kaadikan kong ito. tuloy niyo lang sana ang pagbabasa sa blog ko. maraming salamat sa inyo. bow.

HINAHANAP-HANAP KITA

adik sa'yo, awit sa akin
bilang sawa na sa 'king mga kwentong marathon
tungkol sa'yo at sa ligaya
iyong hatid sa aking buhay
tuloy ang bida sa isipan ko'y IKAW

***
sa umaga't sa gabi
sa bawat minutong lumilipas
hinahanap-hanap kita
hinahanap-hanap kita
sa isip at panaginip
bawat pagpihit ng tadhana
hinahanap-hanap kita
hinahanap-hanap kita...

sabik sa'yo kahit maghapon
na tayong magkasama parang telesine
ang ating ending, hatid sa bahay mo
sabay goodnight, sabay may kiss
sabay bye bye

***

"...pilit ko mang ika'y limutin, lagi kong natatagpuan,
ang iyong tinig at awitin tuwing sasapit ang ulan,
at ang pinagsamahan, mukha yatang nilimot na,
ang puso mong biglang lumisan...
may kapiling ka nang iba ('wag naman sana)..."

***

sinusumpa sa ceremony hanggang uwian araw-araw,
hinahanap-hanap kita
hinahanap-hanap kita
at kahit pa magka-anak kayo,
magkatuluyan balang-araw,
hahanap-hanapin ka
hahanap-hanapin ka...

3:51 am

130 minutes late...

Post for:
07/15/06
2:10 am

alas-tres na ako nakauwi sa bahay. madaling araw na naman syempre. alas-kwatro natulog nang hindi nakakapaghanda para sa pagpasok sa upcat review.
late ako nakapasok dahil dito. nagtetest na sila nang dumating ako. dramatic entrance. maraming nagtinginan sa akin. una kong hinanap ay yung bestfriend nga ni SIYA_ _ _. nakita ko siya pero wala lang. nagmadali ako sa pagtetest ng physics. buti na lang at natapos ko. naging boring ang klase namin kasama si maam ferrera. angginaw-ginaw pa naman. ang sarap matulog kaso naisip ko kailangan kong serosohin ang pagrereview. biglang dumating si maam eden, yung next teacher sana namin. nagpaalam siya na hindi siya makakapasok sa amin dahil sa isang "very very very important" na bagay. ayos sa lahat ang narinig namin. syempre, vacant subject na naman. wala nang nagreklamo nung nag-overtime kami sa physics kasi alam naman naming wala nang susunod na subject maliban sa math. inaya kong mag-online sina jonell at fame pero makalipas lang ang ilang minuto, na dahilan ng pagliliwaliw ko, nawala silang bigla. sumunod na lang kami sa sn kasi dito ang pinag-usapan naming lugar. nandoon nga sila. at si fame, katabi na naman ni ramonskie. ewan ko bang kung anong meron sa pagitan nilang dalawa. meron akong pakialam pero parang wala akong karapatan. una, hindi ako nakapagblog. inaya kasi ako nila quints at jose na mag-counter na lang. naglaro kami at kasali din sina ramon(dboynxtdoor) at tino(dayday). pagkatapos namin, nagblog na nga ako. parang naiinggit si quints sa pagbablog kaya gumawa siya ng account sa tulong ni jonell. hindi sapat ang oras na meron ako para tapusin at ipublish ang tinatype ko. may nakita rin kaming sombrerong naiwan sa sn. kinuha namin ito kasi orig. penshoppe ba naman ang tatak nito. maayos pa at maganda. bumalik kami sa school. kaiming anim na naman. nagkakalokohan pa kaming magmall kaso wala kaming mga pera. nag-epti sa tapat ng school at nang pagbalik namin sa room, nandoon na si sir. matagal na pala siyang nagsimula sa pagtuturo sa room namin. pumasok pa rin kami kahit nakakahiya. dramatic entrance na naman. naging ayos naman ang klase namin kay sir pache. pero matulog-tulog pa rin ako. araw-araw na lang. si jonell naman, tae, hindi umattend sa amin, nag-sit-in sa room 2, kay maam lorns. tae talaga yun. overtime na naman. pero okay lang kasi last subject na naman. pagkatapos, sinabi sa akin ni quints na tinext daw siya ni SIYA_ _ _ na sabihin sa akin na lapitan ko daw at kausapin yung bestfriend niya kasi may importante daw itong sasabihin sa akin. eh huli na, nakauwi na si pia. nanghinayang ako. kung bakit pa kasi ako nagliwaliw pa kasama ang iba kong classmates at dahil sa lintsak na sabayang pagbigkas na yan na wala rin namang pinatunguhan. nag-aya na akong umuwi kasi may meeting pa kami. nakisabay ako kina tin, fame at dayday. kasama rin si quints kasi kukuha daw siya ng allowance sa convention. hinatid ko si tin sa sakayan ng pasig-junction/tramo kasi sa jolibee palengke ang meeting place namin ng mga kabrad ko. matagal akong naghintay doon bago sila dumating. nanundo pa kami ng iba pa sa pinagbuhatan kasi talagang kaunti lang kami. dahilan ng napakaraming dahilan. hindi natuloy ang meeting namin. nagbantay na lang ako sa shop. hiniram ko rin yung cellphone ng kaibigan ko para itext SIYA_ _ _. naghintay ako ng medyo sandali. salamat at nagreply siya. sabi niya may importante daw siyang sasabihin sa akin. nagulat ako at nagtaka kung ano yun. yung para pala sa sunday service ng church nila. kasi sabi ko pupunta ako doon. hindi ako sigurado nung una kasi alam ko wala akong makakasama doon. eh ano ba daw ginagawa niya? nyahahah! natuwa ako nung mabasa ko yung text nyang yun. kaya pumayag na rin ako na pumunta. tinanong ko rin SIYA kung makakapg-usap kami doon. baka kasi kung anong sabihin sa kaniya ng mga tao doon. sabi niya, hindi naman daw mga malisyoso ang mga pag-iisip ng mga tao doon sa kanila. haayy...pumapabor sa akin ngayon ang pagkakataon. sabi ko na lang na itetext ko na lang siya uli ng maaga. before 3 pm. kasi yun yung napag-usapan naming time. sabi ko pa, "Gud nytie nytie nd better nyts nd switer drims...(c",)". tae. yun.
nandito ako kanila kim ngayon. wala kasing magawa. nagpipiprint lang ng mga pictures namin. syempre meron SIYA_ _ _. tulog na nga itong si kim eh. tae. lagi na lang siya ang unang natutulog sa tuwing nandito kami sa kanila.
akala ko talaga magiging walang saysay ang araw ko ngayon. hindi pala. saved by the bell ang nangyari.
oh, paano na ba yan? anong oras na at gising pa rin ako. sige na....
so long and goodnight bloggers!

2:40 am

Re: bakit ba ako nagkakaganito? ako lang ba? (jEnNiFeR)

naalala ko lang. may friend pala ako na nagreply sa bulletin ko na pinost ko pa sa friendster noong saturday, july 8. nagulat nga ako kung nabasa ko yung content nitong reply na ito eh...ito nga pala yung nilalaman:

mhaL mU xE.. hEkhEk!! tRuELab tOL..
nAa2dEk knA.. gEgEgE gO!! kyA mU yan..
unG tnOnG mOnG,, kAw LnG bA??
asA!! pAkxhEt.. aqOh dEn nOh!!
anO,, hirAp nOh?? pawA kA xEnG UmAasA sA wLA..
tpOs.. kUnG anU anO pa g2win pAwA LnG
ipAaLam xkAniLa kUnG anOnG nRa2mdAmAn nTen..
kxO.. sA ksmAanG pLAd,, nAapReciAtE bA??
afTEr aLL thE effOrts.. afTer nTenG mGinG
mUkAnG tAngA aT gAgO sA hrAp nG mdmEnG taO..
wLA LnG Un xkAniLA!! nka2LokO nOh?? pAkxhET..
tpOs pinAkAmsAkLap pA dUn,, nUnG tYm nA aLAm
nA niLa.. wLA xLAnG cOmMenT!! xEmpRe..
kpAg mE nigwA tAunG bgAy,, tpOs nkitA nA niLa..
nAg-a2ntAy tAu nG mx2bE niLA!! pAkxhEt nmAn Oh..
hAy sAUcE.. hAhAhA!! nt2wA qOh xAu.. gyA nG
pAgt2wA qOh sA sriLi qOh.. tgnAn mU,,
hAnGgAnG ngyOn.. wLA pA dEn!! wLAnG nAnGy2ri
sA mgA ginwA qOh!! mhirAp tskA mxkEt xE kUnG
g2wEn mU Un sA tAOnG MANHID!! pAkxhEt..
tAngA qOh xE eh.. bkT pA xE MANHID UnG tAOnG
mhAL qOh eh.. xnA UnG iyO, khiT kOntE.. hnD xA
mAnhiD!! pArA nmAn mE wOrth UnG pGxu2Lat
mU sA bLOg mU.. UnG pGgAstOs mU nG pErA..
UnG pAgpu2yAt mU.. db!! wiSh qOh Lng!!
aqOh xE nGxu2LAt dEn aqOh sA ntbk nG gnyAn..
eH nUnG nbsA nyA nA.. wLA Lng!! wLAnG
cOmMents.. spEecHLEss!! pAwAnG.. "ay mUkA
kA pLAnG gagO xHi epUr??" tAngnAng yAn Oh..
tpOs khiT gnOn.. npAkA impORtAntE pA dEn xkEn
nUnG nTbk qOnG Un!! wLA LnG.. shArinG LnG
kALA mU xE kAw LnG gnyAn.. hAy bUhAy!!
tgaL nA nOn.. mgA 7 mOnths nA!!! unTiL nOw..
i'm hOpinG?? Uhm.. pEwO hnDi nA mxdO..
xbE pA nyA xkEn nUnG bkAsyOn.. "iF evER nA
mAnLigAw aqOh xAu uLEt.. wAk knG p2yAg in aNy
cOSt hUh??" pAkxhEt.. xkEt!! Lge qOh ngAng
nitA2nOnG sA sriLi qOh kUnG WAIT oR GO eh!!
hnDi qOh pA rEn mxgOt hnGgAnG ngyOn..
pewO i tHink.. WAIT UnG nipiLi qOh?? xE tgAL2x nA
eH.. w8nG 4 him 2 nOtiCe mE.. w8nG 4 him 2 cArE
4 mE.. w8nG 4 Him 2 LOve mE agEn!! wAAaahhh..
pEwO sA kbLanG sidE, i'm nOt w8nG 4 him..
i'm w8nG 4 d RyT gUy.. anG tgAL nGa eh!! hEkhEk..
ayOs dEn yAn tOL..pAmpAtAbA!! hEkhEk..
hiyAnG xkEn eH.. pewO nka2LungkOt dEn!! hAy..
ewAn kO??? ewAn kO tLga.. i'm sO hOPeLess!
xnA pOh.. LanG mka2LbAs??? xtEn LnG UnG niwEn2
qOh!! di atA aLAm ni kim yAn eH.. wAk mU nA LnG
bihEn!! xLAmAt.

akala ko talaga nag-iisa lang ako sa ganitong sitwasyon. hindi pala. may nakakaintindi rin pala sa akin. yung taong parehas ng nararanasan ko. salamat at hindi na ako nag-iisa sa mundo na ginawa ng mga tulad kong umaasa.

salamat efer at natulungan mo akong maipaliwanag sa sarili ko na ganito talaga ang feeling ng totoong nagmamahal. salamat talaga! sana magka-usap tayo kapag nagpunta na kami dyan!

Fourteenth of July

haay...maaga naman ako nakapasok ngayon. wala daw si sir bernard. buti na lang! wala pa naman akong assignment sa kaniya. umupo ako malapit kanila jonell, fame at mhadz. nakipagkwentuhan. dumating si maam sobremonte. ep na pala. biglang may inabot si myks sa akin na 1 whole, report ko pala yun. akalain mo ba naman na magmukha kaming ewan sa harapan ng buong klase dahil lang sa instant report na iyan! hanep! pagkarapos naman, nagburger kami sa canteen by the gym. physics naman, nag-utos na naman siya sa aming f4: ako, quints, bri at dineros. nagliwaliw muna kami sa oval. anghangin kasi eh. sarap. pagkabalik namin, may pinagawa sa aming experiment si sir. astig. optical illusion. candle in water daw. pagbalik sa room, meeting ng chronicles. ewan ko ba kung tungkol saan yun. hindi kasi ako nakikinig nung mga oras na yun eh. umalis sina jonell at angge, papuntang avr. math time na, may long test. tae. hindi man lang ako nagreview. pagkatapos, nung tuyung-tuyo na aming mga utak, nag-aya na si quints na mag-lunch sa sedp. nagkwentuhan habang kumakain. tungkol sa sarisarili naming lovelife. research na. tamad na tamad ako. sa likod na nga ako umupo para hindi ako mapansin. nagpipipicture lang at kumuha ng picture ng aming classroom. nag-iisa talaga ako nung oras na yun. en math naman, pinapunta kami ni sir pache sa library. nagkaroon kami ng lecture doon with mr. eden. galing niya. bilib ako sa galing niya sa math. pero si sir reyes, mukhang hindi niya gusto ang way ng pagtuturo nito. may mga 3rd pa nga eh. puro mga bata. tae! nandoon din si homer. wala lang. pagkatapos nun, dumeretso akong room para tingnan kung dumaan ba SIYA_ _ _ doon. may nagsabi na dumaan nga siya. dumaan naman kami ni jonell sa gym. hindi ako nagpahalatang hinahanap ko siya. nahirap na. tumambay sandali sa tabi ng court. lumapit sa mga nag-o-audition ng pep. waaa.. parang mga patay na bata lang. umalis kami ng gym at dumeretso sa presby. doon, late kami. nagtutugtugan na sila nung dumating kami. so, nagfilm showing na naman about da vinci code. maganda naman, kaso natulog ako. nagtanung-tanungan pero hindi ako nagpasa ng tanong ko. hindi ko kasi masyado naintindihan yung pinanood. natapos ito at nakipag-usap ako kanila ate baby at kuya popeng. nayamot din sa akin si rea kasi tinititigan ko siya nang parang ewan. trip lang. umuwi ako nang kasabay sina abby, sheila, karee, mocca at gabo. yun. umuwi ng bahay. kumain, nagbihis at umalis uli papuntang shop.
pang-1 week ko na itong ginagawa sa buhay ko. nakakasanay kasi yung laging wala sa bahay. nakakatamad yung palagi ka sa bahay. nakakasawa na rin yung mga tao sa bahay. yung mga mukha nila.
natapos ang araw nang hindi ko man lang SIYA_ _ _ nakita. kainis! kasi naman yang lecture na yan eh! tae talaga! ewan! dadaan pa ang sabado at linggo nang hindi ako makakasilay.

kawawa ka naman arvin oh!!!

Naiinip Ako Sa Ikot ng Mundo

At pwede bang sabihin mo..
maghihintay ako sa'yo..

http://www.tristancafe.com/music/flash/pwedeba.html

alas-kwarto na ako naka-uwi mula kanila kim. nagtype at nagprint ako ng portfolio ko sa filipino at mga pictures ng kung sinu-sino. nagmamadali ako para makapasok ako ng maaga. nung pagpasok ko ng bahay, gising na nanay ko. yari! biglang banat ko na lang, "ang lakas ng ulan, kainis!", "biglang sabi ba naman, "wala kayang pasok.". parang gusto niyang sabihin na bakit pa ako umuwi eh wala namang pasok. natulog na lang ako sa sala kasi nasa kwarto ko ang tito ko. anong oras na ako nagising kanina. mag-aalas-dos na yata yun. tumulong lang ako sa bahay at umalis na rin bandang alas-tres. walang ligo-ligo, nag-online ako. wala akong nadatnan kundi si jonell. nagbasa-basa ako ng mga blogs. biglang dumatin si myks. pinapabasa ko sa knaiya ang blog ko pero tunatamad daw siya. nung una, gusto kong pumunta sa school o saan man para lang makita ko SIYA_ _ _. hinihintay ko sa shop yung kaibigan ko para makitext. kaso hindi dumating. nang bigla-bigla ba naman SIYANG nag-online. waaa. un ang una kong message sa kaniya. nagulat talaga ako. pinabasa ko agad sa kaniya ang blog ko kasi gusto kong malaman niya ang mga nararamdaman ko. lalo na nung kagabi. nabasa nga niya. bakit daw ako gulong-gulo. sabi ko lang:

• sana makita mo...
• sana maramdaman mo...
• at sana marinig mo...
• http://www.tristancafe.com/music/flash/ewanko.html

haay nako. napakinggan nga niya. speechless pa rin as usual. kainis! pina-add niya rin sa akin yung bestfriend niyang si pia. at tinanong niya ako kung crush ko ba daw ang bestfriend niya. tapos, tinanong ko SIYA kung pwede ba ipabasa yung blog ko kay pia. (para na rin malaman niya ang sagot). bigla ba namang nagpaalam. ewan! nag-iisa na naman ako. walang iba kundi si jonell lang ang kasama ko. nung una naging masungit ako sa kaniya kasi ayaw kong ibigay ang ym id ni SIYA. sabi ko ayaw ko na siyang madamay. para ngang nagtampo siya eh. kaya nag-sorry ako. ewan talaga ako! naglog-out ako ng walang sabi-sabi.

gusto kong magpaka-ewan kaya binuhos ko ang problema sa bote. oo. isipin niyo na ang lahat. wala akong tinatago. alam kong hindi ito ang paraan para mawala ang problema. may nagtulak lang talaga sa aking gawin ito. hindi naman ako nagpakalango sa pagkakataong ito. pasensya na. kung mababasa mo man ito. patawad. alam ko kaya ko ito kung tutulungan mo lang sana ako.

pagkatapos ng kabaliwan ko. nagpagupit ako. yan ha! wala na akong masasabi kong may makapansin man na nagbabagong-buhay ma ako. hindi ko nga alam kung pwede na itong gupit ko kay sir bernard eh. pero ayos na rin. ayoko kasing magmukhang bata. isang totoy.

huwag niyo sanang isiping nawiwindang ako sa mga oras na ito. nasa tama pa akong pag-iisip.

gabi na mga tagasubaybay. sa susunod na lang uli o dapat ko bang sabihing bukas na lang. sige na.

Kasi medyo naiinip na 'ko
Sa ikot ng mundo

EWAN KO.

‘Di n’ya sinabi pero may nagsabi
Gusto mo yata kasama ka parati
Pero ewan ko, ewan ko

Naubos na ang pera sa kakalakwatsa
Gusto mo yata parati kang kasama
Pero ewan ko, ewan ko

Refrain:
Napapansin mo na yata
Nakakahiya naman
Gusto lang naman kitang pigilan

Napapalingon tuwing ika’y dumadaan
Napapangiti, hindi ko alam ang dahilan
Alam kong hindi pwepwedeng maging tayo
Pero minsan nag-iiba ang ikot ng, ang ikot ng mundo

Susmaryosep, ‘yung dila ay sumabit
Mapahiya na, ‘di na makalapit
Pero ewan ko, ewan ko

Pero napapansin mo na yata
Nakakahiya naman
Gusto lang naman kitang pigilan

Napapalingon tuwing ika’y dumadaan
Napapangiti, hindi ko alam ang dahilan
Alam kong hindi pwepwedeng maging tayo
Pero minsan nag-iiba ang ikot ng, ang ikot ng mundo

Ang Isang Barya ay Mayroong Dalawang Mukha...(Ewan)

magmula noong biyernes, hanggang ngayon, madaling-araw na naman ako naka-uwi. hindi ko na nagawang tapusin ang ap at physics notebooks ko. natulog ako ng mga mag-aalas-dos na. alas-sais na ako nagising. natural, nagmadali ako. dinala ko ang jacket na ibebenta ko sana kay bri. pang-hip-hop kasi. gulung-gulo rin ako kung saan ba ako maaaring magpagupit. dahil sa basang-basa na ako dahil malakas ang ulan, tinamad na akong magpagupit. akala ko ay sisitahin na naman ako ni sir bernard. nagkamali ako. pagpasok ko ng room, marami ang nagtinginan sa akin at nagbubulungan. akala yata nila ay nagpagupit ako gawa na rin siguro ng nakabagsak kong buhok. nagkakamali sila. gawa lang ng malakas na ulan kung kaya't nakabagsak ang buhok ko. kagabi sabi ko sa sarili ko, magpapagupit ako para ipaalam sa mga tao na mayroon na akong bagong daan na tinatahak. at sa hindi inaasahan, may nagtanong nga ng ganoon. um-oo na lang ako. tahimik ako sa buong oras ng ap. napansin yun ng marami. silang mga nakakaalam ng naganap kahapon. natapos ang ap. inaya kong bumili si jonell. gutom na gutom talaga ako. bumalik kami sa room at nandoon na si maam jagmis. umupo ako sa likuran kung saan hindi ako mapapansin ng aking mga kaklase. nagkakakanta ako na parang wala nang bukas. mga kantang:

• Lunes (Join The Club)
• Ewan Ko (Soapdish)
• Hanggang Kailan (Orange and Lemons)
• Gemini (Spongecola)
• Nasaan Ka (Pupil)

bumili kaming muli ni jonell pagkatapos ng research. nagpa-long test si sir paja at natunaw ang utak ko kaiisip. pagkatapos ng nakakabaog na test na iyon. nagpasulat si sir ng message para sa isang tao sa loob ng room. umikot ang aking mga mata para humanap ng masusulatan. ngunit wala. kaya, si sir na lang ang sinulatan ko. anyone inside the class pala eh. kaya iyon. pangalawang nabasa ang sulat ko para kay sir. marami ang nagtawanan na parang ewan. malay ko ba kung bakit sila nagkaganon. seryoso naman ako sa sinulat ko. nakisakay na lang ako sa kanila. nag-lunch pa kami kahit alam na naming susupendido ang klase. nagpaalam si jonell sa akin na mag-e-sn siya. nagpaalam din ako sa gagawin ko. naghiwalay na kami. nasa tapat ng room ng IV-2 si SIYA_ _ _. una, nagpapaka-ewan pa ako para mapansin niya. nilapitan ko si clara at nagtanong-tanong. nalaman kong crush din pala ako ni SIYA. yun lang naman ay sabi ni clara. pinilit kong manatili sa katahimikan ng aking sarili. ayaw kong magpahalata. at mas gusto niya raw ako kaysa sa crush niya sa varsity. binalikan namin SIYA. tumungo sila sa fencing room at kami nina allan at zeta, naiwan sa tapat ni rizal. matagal din kaming tumambay doon kasi matagal din sila bago dumating. napag-kwentuhan naming dalawa ni zeta kung ano na raw ang desisyon ko. sabi ko sasali talaga ako sa folk. ewan ko ba. seryoso ang usapan namin ni zeta ngayon. biglang nawala si allan na hilo na sa paghahanap kay yeza. masaklap ang nangyayari sa kanilang dalawa ni yeza. hinahanap pa niya, nakauwi na pala. tinext niya si yeza ng "thank you". ewan ko ba. masakit sa kaniya yun alam ko. dumating na nga sina SIYA_ _ _ at clara. wala daw practice. lumabas kami ng campus at balak na pumunta sa dorm nina SIYA sa kapasigan. kaya sumama kami ni zeta. si allan naman, umuwing nag-iisa. umuulan pa rin. hinatid namin ang mga pasong hiniram ni SIYA sa dorm nila. para daw yun sa aniv. ng church nila sa friday. pagkatapos nun, wala kaming mapuntahan. kusa na lang kami naglakad pabalik sa school. nagugutom na raw si clara kaya pumunta kaming ministop malapit sa ingen. tumambay kami doon. binilhan ko SIYA ng vanilla ice cream. hindi ko alam, may ubo't sipon pa pala siya. sabi lang din yun ni clara. nagkwentuhan. at kagaya pa rin ng dati, speechless pa rin siya. pero hindi naglaon, nagkwento na rin siya. tungkol sa pamilya niya. at kaugnay sa nangyayari sa amin. nabanggit din nina clara at zeta ang nasabi ko sa kanila kagabi sa jeep. na "ayos lang na hindi maging kami, basta, gusto ko lang sana na yung relationship ko sa kaniya ay more than a friend, pero hindi lalagpas sa pagiging kami, kung hindi talaga pwede." nanliit ako nung una pero pinilit kong makaya yun. bumili ako ng maiinom para na rin masabi ni SIYA sa kanila ang sagot niya. bumalik ako. at sabi nila na ayos lang daw kay SIYA yun. masaya ko nung narinig ko yun. mahirap daw talaga magtago ng ganun sa pamilya lalo na sa ate niya. hindi talaga pwede. ayos lang talaga sa akin yun. lumabas kami ng mini-stop at hindi pa rin namin alam kung saan na kami pupunta. nag-aya kami ni zeta na mag-online. kaya yun. inaaprove niya yung friend request ko sa kaniya. nagchat kami kahit nasa iisang comp. shop kami. para nga kaming ewan. nagtestimonial ako sa kaniya. syempre may advertisement pa rin ng blog ko.

the testimonial.

si sharyl ba? ahh...una ko siyang nakita sa practice namin sa streetdance a day before nung contest. wala lang...nagpakilala at nagkaroon lang naman ako ng something sa loob ko na hindi ko mai-explain. pero sa ngayon, wala kong ginagawa kundi intindihin ang sitwasyon between us.
another thing is christian siya. isa yun sa mga reasons kung bakit ko siya nagustuhan. haay nako talaga!
so paano ba yan? wala na kong masasabi 'bout this girl. kung gusto niyo visit na lang kayo sa blog ko para mas malaman niyo pa yung mga nangyayari....

http://ajmanalo.blogspot.com

Maaari Ko Bang Ibahin Ang Ikot ng Mundo....Ewan Ko.

pagkatapos naming mag-internet. parang umiiwas SIYA sa akin. naalala ko nabasa niya pala ang blog ko. at syempre nabasa niya rin ang entry ko tungkol sa fraternity ko. ewan! nagulat ako nung tinanong niya ako kung totoo daw ba yun? sabi ko oo. tumahimik siya. sabi ko, "ganiyan naman talaga ang first impression ng mga tao sa isang fraternity eh." pinalawak pa niya ang usapan. marami siyang natanong sa akin. kung bakit daw ganoon ka-(ano bang ibang word for brutal?). buti na lang at nandoon si zeta na nagtanngol sa akin. sinabi niya ang kaibahan ng isang fraternity sa mga gangs at tribes. ewan ko kung naniniwala siya sa amin. nagtungo kami sa kapasigan. naglakad lang kami. pumunta kami sa dunkin' donut. kumain kami doon. sagot pa rin naming dalawa ni zeta. ayaw namin silang gumastos. nagkatapat-tapat ang magkakapartner sa lamesa. nag-usap-usap. tungkol pa rin sa fraternity ko. nagbulung-bulungan sila. nag-cr ako kasi alam ko pagbalik ko, may sasabihin na naman sila sa akin. pagbalik ko nga, SIYA naman ang nag-cr. sinabi sa kin ni clara na na-turn-off daw SIYA sa akin dahil nga sa fraternity ko. pagbalik niya, nagpaliwanag na naman ako. walang tigil na pagpapaliwanag. sana naman ay maintindihan niya ako. nagbasa din siya sa notebook ko. nakita niya doon yung entry ko tungkol kay pep girl at ramon. ewan ko ba. parang wala lang sa kaniya yun. nagtanong-tanong lang naman siya sa mga past girlfriends ko. kinwento ko ang tungkol kay maan. at kung ano ang dahilan ng pag-iyak ni homer last year. hindi ko kinumpleto ang mga detalye tungkol doon. ayaw ko nang ibalik pa ang nakaraan. tapos na iyon. tinitigan ko siya na parang ewan pagkatapos nun. nailang siya. baka daw siya matunaw. napag-usapan din namin kung ano na ba daw ang nararamdam niya sa akin. hindi siya sumagot. ganoon naman siya palagi eh, speechless. lumabas kami ng alas-siyete dahil may practice pa raw SIYA sa church nila. humiwalay na sa amin ang dalawa. SIYA naman, hinatid ko hanggang 7-eleven. nagpaalam ako at sinabing "mag-ingat ka".

sa loob ng 7 oras naming magkasama. para akong ewan. hindi ko maintindihan kung ano na ba talaga ako para sa kaniya? kung may pag-asa ba talaga ang pinaggagagawa kong ito. kung may lugar pa nga ba ako sa puso niya. kung may paraan pa bang maging akin siya. kung hanggang kailan ako maghihintay para sa kaniya. kung matutupad pa ba ang kabaliwan kong ito. kung magigising pa ako sa napakulay na panaginip na ito. kung karma ba ang may gawa nito. kung hindi ba siya tinadhana para sa akin. kung ayos lang ba sa kaniya ang napakalaki kong pabor. kung may Diyos bang nakaririnig ng aking hiling. kung may mga tao bang makaka-initindi ng lahat. kung makakayanan ko pa bang maghirap. kung lahat ba sila ay tutol dito. at kung maari ko bang ibahin.....ang ikot ng mundo.